Je waarde en talenten blijven onveranderd

Als manager was Henk-Jan Koetsier een leidinggevende met hart voor zijn mensen. Maar zijn ziekte putte hem uit en het lukte het hem niet om terug te keren in zijn functie. Hij ging door een diep dal, maar klom op eigen kracht uit de put. Inmiddels runt hij een stichting die lotgenoten bijstaat.

Leidinggeven met aandacht voor de mens: dat typeerde de manier waarop Henk-Jan Koetsier (50) jarenlang zijn werk als manager deed. Zelf noemt hij het ‘werken een bedrijfshoofd en een zorghart’.

Na verschillende commerciële en logistieke banen vond hij zijn plek als regiomanager bij een stichting die gedetineerden en dak- en thuislozen helpt. In deze functie bleek opnieuw dat zijn verminderde belastbaarheid als gevolg van zware behandelingen tegen kanker hem nekte.

Hoe kwam je uit het dal?

‘Tijdens deze laatste uitval door uitputting realiseerde ik me dat mijn accu niet meer sterk genoeg is voor duurinspanning. Via een coachopleiding en het uitpluizen van allerlei methodieken heb ik vijf stappen ontdekt om mezelf te helpen. Eerst sta ik stil bij: wat is me ontnomen? Met alle boosheid en verdriet die daarbij horen. Dan vraag ik me af: hoe kan ik dat loslaten? Stap drie is: hoe kan ik wat op mijn levenspad komt volgen, in plaats van te vechten tegen wat niet gaat? Hieruit volgde stap vier: hoe kan ik mij mijn levensopdracht vervullen? Ik leef, ben vader, echtgenoot. De vijfde stap is wat ik op mijn levensweg nalaat.’

Ben je daarom met Bewust Verder begonnen?

‘Ja, vanuit mijn eigen ervaring wil ik iets betekenen voor anderen. Veel mensen die arbeidsongeschikt raken voelen zich benadeeld door wat hen beperkt en door het “systeem”. Ze zijn boos op hun werkgever, op instanties. In gesprekken hebben we het over wat iemands eigen zogenoemde “merkwaarde” is. Ook al kun je niet meer wat je eerst kon, je waarde als persoon en je talenten zijn onveranderd. Vanuit die gedachte kun je je richten op nieuwe wegen om je levensdoelen te zien. Zelf koos ik voor Bewust Verder; er zijn talloze andere manieren.’

In hoeverre ben je zelf hersteld?

‘Het gebeurt nog steeds dat me minder lukt dan ik wil. Na een klus in huis ben ik vaak dagen doodmoe. Dat frustreert, maar ik weet dat het rotgevoel erbij hoort – en weer weggaat. Een fysiotherapeut vroeg me ooit: ‘Kun je bij de pijn komen? Dat klonk raar, maar de pijn bewust beleven helpt. Net als het snoepje dat je een kind geeft als het zijn knie heeft gestoten. Je verbindt de pijn aan iets positiefs.’

Waarom vind je Samen Veerkrachtig belangrijk?

‘Toen ik in de Ziektewet zat, zocht ik een club die mijn belangen behartigt. Nederland telt honderdduizenden mensen met een arbeidsbeperking, maar er is geen overkoepelende organisatie die voor ze opkomt. De vakbond richt zich op werkenden en welzijnsorganisaties houden zich meer bezig met ouderen. Toen ik daarover met welzijn in mijn woonplaats sprak, vroegen ze me mee te denken over aandacht voor mensen met een arbeidsbeperking. Dat werd een maandelijkse koffie-inloop en zo kwam ik de Koffietafels van Samen Veerkrachtig tegen. Daar zag ik lotgenoten elkaar helpen. Heel waardevol. Trouwens, ook werkgevers kunnen baat hebben bij zo’n platform.’

Welk voordeel zie je dan voor werkgevers?

‘Als bedrijven mensen werven, organiseren ze een sollicitatieprocedure om de beste kandidaat te kiezen. Wordt die persoon naderhand ziek, dan zet de werkgever hem of haar al snel op een zijspoor. De verlegenheid over arbeidsongeschiktheid is aan beide kanten vaak groot. Door een medewerker te ondersteunen, beperk je voor alle betrokkenen de schade. Informatie over aangepast werk of bijscholing en vooral tips van lotgenoten kunnen helpen. Dat, en meer, biedt Samen Veerkrachtig.’