Home › Forums › Je draai weer vinden › De No-riskpolis vanuit de UWV * puur informatief, maar tegelijkertijd onbekend
De No-riskpolis vanuit de UWV * puur informatief, maar tegelijkertijd onbekend
Ref. Informatie UWV Maart 2018
A) Wat is een No-riskpolis?
De No-riskpolis is een regeling die geldt als u, als werkgever, een werknemer met een ziekte of handicap in dienst neemt. De regeling houdt in dat u:
• een Ziektewet-uitkering van UWV voor uw werknemer kunt krijgen als hij ziek wordt. Een Ziektewet-uitkering is 70% tot 100% van het dagloon.
• geen hogere premie hoeft te betalen als hij in de WGA komt.
B) Voor wie geldt de No-riskpolis?
De No-riskpolis geldt bijvoorbeeld in deze situaties voor uw werknemer:
• Hij heeft bij het begin van zijn dienstverband een WIA-, WAO-, WAZ- of Wajong-uitkering.
• Hij valt onder de doelgroep van de banenafspraak.
• Hij heeft of had problemen door zijn ziekte of handicap bij het volgen van onderwijs.
Er zijn nog andere groepen waarvoor de no-riskpolis geldt. Kijk hiervoor op uwv.nl.
C) Aanvragen No-riskpolis niet nodig
U hoeft een no-riskpolis niet van tevoren aan te vragen voor uw werknemer. Op het moment dat uw werknemer ziek wordt, geeft u bij de ziekmelding aan dat voor hem de no-riskpolis geldt. De voorwaarden voor de no-riskpolis vindt u op uwv.nl.
D) Wanneer meld ik mijn werknemer ziek?
Als uw werknemer ziek wordt, geef dit dan binnen 6 weken aan ons door. Doe dit bij voorkeur online via Digipoort of de Verzuimmelder. Het is belangrijk dat u de ziekmelding op tijd doet, omdat u anders een boete kunt krijgen van maximaal € 455.
Let op: heeft u uw werknemer niet ziek gemeld binnen 6 weken en is hij alweer beter? Dan doet u de ziekmelding gelijk met de betermelding. Doe dit binnen 2 dagen nadat hij zich beter heeft gemeld.
E) Hoe lang geldt de No-riskpolis?
De No-riskpolis geldt meestal 5 jaar. Dit betekent dat wij een Ziektewet-uitkering betalen als de werknemer ziek wordt binnen 5 jaar vanaf het moment dat de no-riskpolis geldt. Meestal is dat de datum waarop het dienstverband ingaat. In bijzondere situaties kan uw werknemer een verlenging van nog eens 5 jaar krijgen. Bijvoorbeeld als hij een ernstige ziekte heeft.
Maar: de No-riskpolis geldt blijvend als uw werknemer:
• Wajong heeft of had;
• een artikel 7-WSW-dienstverband bij u heeft.
Kijk voor de precieze voorwaarden op onze UWV website.
Als u, als werkgever, loonkostensubsidie krijgt
Krijgt u van de gemeente loonkostensubsidie voor de werknemer? Dan informeren wij, de UWV dus, de gemeente zodra u op basis van de No-riskpolis voor uw werknemer een Ziektewet-uitkering krijgt. De loonkostensubsidie stopt dan. U hoeft hier, als werkgever, zelf dus niets voor te doen.
Ref. Informatie UWV Maart 2018. Aan deze uitgave kunnen geen rechten worden ontleend. Wijzigingen voorbehouden
De No-riskpolis, een speciale regeling vanuit de UWV, hoeft niet aangevraagd te worden. Wel is het een onbekende regeling gebleven. En onbekend, maakt onbemind. Er is geen Postbus 51 reclame.
Werkgevers mogen evt. ziekte vd betreffende persoon, met een specifiek arbeidsjuridisch label, (als uitzondering) dan doorgeven bij de UWV; zodat de UWV de loonkosten betaalt van de zieke werknemer ipv de werkgever.
De persoon met bijv. een WIA-, WAO-, WAZ- of Wajong-uitkering.
Maarrrrrrrr, werkgevers zijn over het algemeen geen groot fan van de UWV en de door hen opgelegde financiële ( ! ) en arbeidsjuridische verplichtingen rondom de Ziektewet, Re-integratie en de evt. WIA……
WerkGevers zijn namelijk behoorlijk bang gemaakt voor zieke/ geblesseerde werkNemers, want werkGevers zijn door de overheid (lees de UWV) verplicht gesteld om de aller-eerste fase; zo’n maximaal 2 jaar lang ( ! ); de loonkosten van de zieke werknemer te betalen en de Reïntegratie te regelen (conform Wet Poortwachter). Terwijl een werkGever daar soms maar weinig aan kan doen: dat jij jouw been gebroken hebt tijdens de ski-vakantie. Of : dat je een hartkwaal/ hersenbloeding/ tumor/ depressie/ chronische ziekte hebt gekregen. Van dattum……
Daardoor zien werkgevers * even gechargeerd * alles wat maar met ziektes, blessures, handicaps te maken heeft als : een kostenpost dan wel een BEDRIJFSRISICO. Want, het gaat allemaal over geld. En niet zo zeer over mensen…..
En werkgevers weten zich soms geen raad met de Reïntegratie. OF : ze hebben er geen tijd en ruimte voor. OF : geen zin in. Te duur en te lastig, moeilijk en ingewikkeld.
OF : ze zijn niet meer verzekerd bij de UWV, maar bij een andere verzekeraar met creatieve ideeën om het BEDRIJFSRISICO zo laag mogelijk te houden voor de werkgever. (Nb. 1 Lees de reclames op dit soort websites maar eens door, zou ik zeggen). En die betreffende, kostenbesparende verzekeraar regelt dan de Reïntegratie of geeft arbeidsjuridisch advies mbt de communicatie vanuit het management. Dat gaat er uiteraard nogal eens wat minder respectvol aan toe richting de zieke werknemer; danwel de ‘kostenpost’. (Nb. 2 Ik schrijf hier als doorgewinterde ervaringsdeskundige).
Ofwel : de categorie werkgevers die weinig begrijpen van de implicaties van Goed Werkgeverschap. De werkgever die vnl. naar geld kijkt. En/ of – op afstand – forse bezuinigingen doorvoert op Ziekteverzuim. De percentages, de cijfers moeten omlaag..!
*******************************
De No-riskpolis ondervangt dit bedrijfsrisico. Maar, die No-riskpolis komt pas in zicht ‘na’ die eerste Ziekte- en Reintegratiefase fase; van maximaal 2 jaar. Expliciet voor mensen die open kaart spelen omtrent hun precaire, arbeidsjuridische positie (zoals de WIA-WGA).
Zoals eerder gezegd : ‘onbekend maakt onbemind.’ Ennnn ingewikkeld voor de mensen (zowel werkgevers als werknemers) die er juist wel aanspraak op willen maken..!
Immers kun je, als kandidaat/ sollicitant/ werknemer, voortijds niet exact weten of je met Goed Werkgeverschap of minder-goed werkgeverschap te maken hebt. Toch..?
Als kandidaat/ sollicitant ben je, mede daarom, niet verplicht om tijdens een sollicitatieprocedure te vertellen over jouw gedeeltelijke arbeidsbeperking agv jouw chronische ziekte. Wel is het raadzaam om expliciet op passend werk en een passend uren-aantal te solliciteren; wat theoretisch gezien haalbaar zou moeten zijn. ‘Na’ de proefperiode mag de werkgever erom vragen bij de werknemer.
Of : je vertelt het als werknemer zelf; om een stukje begrenzing te kunnen aangeven uit lijfsbehoud; om de leefstijlaanpassingen (rondom ’n chronische ziekte rustig te kunnen houden) beter te kunnen integreren binnen de werkzaamheden. Meedenken met goede ‘win-win-win’ intenties dus.
***************************
De complexiteit zit rondom het open kaart spelen vanuit de werkNemerszijde tijdens een sollicitatieprocedure OF in een later stadium van jouw deeltijdbaan; nadat je bijv. een keer stevig jouw grenzen hebt moeten aangeven ofzo-iets-dergelijks, want….. vlekje.
Ofwel : je hebt een enorme hoeveelheid tact nodig, om niet linea recta het EXIT/ ALARMCENTRALE stigma : ‘bedrijfsrisico’ te verkrijgen.
De ene persoon wil/ kan dat wel; open kaart spelen met het hoogst-persoonlijke risico om weg gestuurd te worden; de andere niet. Direct weggestuurd = geen baan. Geleidelijk aan weg mogen = geen contractverlenging. En wederom met dezelfde dilemma’s te zitten.
Er is een behoorlijke dosis tact voor nodig, maar dat is dus zo ingewikkeld – wanneer je dat allemaal zelf ‘in jouw eentje’ moet doen. Meedenken met een werkgever om zijn bedrijfsrisico te kunnen ondervangen, is impliciet voor eigen risico.
Ik baal ervan dat ik er nagenoeg altijd maar alleen voor sta. Tegenover alle onwetendheid en wantrouwen van vnl. werkgevers die Goed Werknemerschap erg kostbaar (qua geld) vinden…..
Jouzelf verkopen als deskundige en betrouwbare werknemer, om in een later stadium van de sollicitatieprocedure / na 3 – 6 maanden werken, met een gedeeltelijke arbeidsbeperking verhaal te komen (“ja, ja : ik heb wel een no-riskpolis in de aanbieding, vanwege mijn vlekje”). Daar zit de crux..!
Het schuurt allemaal zo. Er zit impliciet ook een voorgeschiedenis van het WAO-tijdperk aan vast, maar daar zal ik jullie niet mee lastig vallen. Het gehele systeem rondom Arbeid, Ziekte en Geld is allemaal al ingewikkeld genoeg. De mens ‘achter’ dit systeem wordt niet tot nauwelijks gezien of gehoord. En dat zijn ondermeer de WGA-sollicitanten/werknemers/ etc, zoals ik……
* Daarom mijn wens om ONAFHANKELIJKE kwartiermakers.
Anoniem
Beste Ambi 40 plus,
Er is gister, 11 april, ook een ander bericht geplaatst door ‘Renzo’. Hij wil meer weten over een no-risk polis. Misschien kunnen jullie elkaar helpen door informatie uit te wisselen in een reactie. Ik heb hem ook op jouw bericht hier gewezen.
Met vriendelijke groet,
Maaike Kuipers
Communitymanager Samen Veerkrachtig
Beste Ambi 40 plus,
wat je schrijft is o zo waar. Het was voor mij ook een onbekend iets. Net zoals het begrip doelgroep register met de daarbij behorende banenafspraak.
Ikzelf, zoals in mijn opmerking reeds is te lezen, vind het verbazend wekkend dat wanneer iemand met een IVA uitkering ( valt onder de WIA ) weer wilt gaan werken men geen steun vindt bij het UWV. Want je hebt reeds de stempel afgekeurd te zijn.
MAAR mocht men bereid zijn om 5% minder te krijgen qua uitkering en de stap naar WGA wil maken dan krijgt men wel hulp aangeboden. Dus opnieuw gekeurd worden etc.
Zelf heb ik die stap ook gemaakt. Maar ook daar werd mijn verzoek afgewezen. Maar toen werd mij gezegd dat er een NO risk polis bestond. En dat werd toen ook haarfijn uitgelegd. Dat was inmiddels al enkele maanden geleden. Op dat moment zag ik het nog positief in. Maar die positieve blik wordt steeds minder. Want zoals jijzelf schrijf de No Risk polis is onbekend en dus onbemind.
En dat schrikt toch de eventuele werkgevers, waar men solliciteert, af in mijn ogen.
Daarom ook hier mijn stelling zo’n banen afspraak c.q. doelgroep register moet ook voor andere toegangkelijk zijn. En niet alleen mensen met een WGA uitkering. Want ondanks ik een IVA uitkering heb, en dus de stempel heb afgekeurd te zijn, wil ik weer aan de slag. En ik hou nog een kleine hoop dat er ergens een werknemer is die mij deze kans geeft. En mijn uitkering is toch al niet zo hoog. Daarom geef ik voorlopig nog niet die extra 5% op. Het verschil tussen WGA (70%) en IVA (75%)
En het Doelgroepregister en de Banenafspraak is weer een ander verhaal. Als extra reactie. Daar is veel verwarring over.
Als WIA-WGA-er sta je NIET in het Doelgroepregister. Bij deze..!
Daarom kun je daar niet terecht, maar misschien is dat niet zo heel erg. Ik vind het zelf namelijk minder-aangenaam om door een ‘hulpvaardige’ professional bemiddelt dan wel ‘verkocht’ te worden met een subsidieverhaal. Het gaat nu eenmaal over resultaten boeken, ‘scoren’ en geld verdienen.
Want, bij deze Doelgroepregister/ Banenafspraak-buro’s moet natuurlijk de schoorsteen blijven roken. ‘Voor niets gaat de zon op’. Marktwerking…..
Maargoed, ik heb wel ervaring op gedaan met het WerkgeversServicepunt; die gekoppeld zijn aan de UWV. En ik vond het geen fijne club, want zij zijn er niet voor jouw belangen. Uiteraard hangt het ervan af ‘welke persoon’ je voor jou krijgt. De ontmoeting/ kennismaking. Voel je jouzelf gehoord en gezien als potentiële werknemer met een vlekje? Je hebt ’n beetje geluk nodig met de persoon die voor jou zit.
Ik wil zelf, zoveel mogelijk, de regie behouden. Als ik een partner met een vaste baan had, was ik zzp’er geworden. Nu durf ik dat niet. Deeltijd in loondienst geeft mij, relatief gezien, meer veiligheid.
Kortom : ik weet dat Goed Werkgeverschap iets heel uitzonderlijks is geworden; na de economische (banken)crisis en na alle fusies, re-organisaties en (overheids)bezuinigingen binnen de sector Zorg en Welzijn. De Participatiewet per 1 januari 2015. Evenzo de Jeugdwet en de Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Alles naar de gemeente was een heel grote operatie. Het is maar waar je woont; als een burger die zorg, hulp of een dienst nodig heeft.
Daarnaast heeft bovenstaande, voor mij, grote gevolgen gehad om ‘deeltijds’ als maatschappelijk werker aan de slag te komen. Ik kreeg steeds meer de indruk dat MW&D werkzaamheden weg bezuinigd werden richting vrijwilligerswerk. En ja, dat ging bij mij wel wringen. Dat je als voormalig MW&D-er ‘gratis-en-voor-niets’ vrijwilligerswerk in de Schuldhulpverlening aan het doen bent. En zelf op bijstandniveau zit.
Nu is de arbeidsmarkt aangetrokken, maar niet perse minder-moeilijk. Er zijn veel verschillende belangen en belangentegenstellingen. Anyways, ga jouzelf eerst maar eens wat beter inlezen, want het is echt veel ingewikkelder dan je aanvankelijk denkt/ geschreven hebt.
Succes, Renzo!
- Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.