@suus76
Aangemaakte reacties
Bedankt voor de verduidelijking, nu snap ik het principe van de geen benutbare mogelijkheden. Ik dacht dat je hier mogelijk voor in aanmerking kwam als je een aandoening had die cyclisch van aard was.
Verder wist ik niet dat je vanaf 60% al kwalificeert voor iva.
Dank voor alle informatie ik zal het allemaal nog eens goed doorspreken met mijn begeleider!
Hmm… nu was ik zelf in de veronderstelling dat bij geen benutbare mogelijkheden sprake is van dusdanige medische beperkingen dat werken geen optie is en dat derhalve je arbeidsongeschiktheid per definitie duurzaam is? Dat klopt dus niet gezien je aan geeft dat het risico op een lagere uitkering zelfs hoger is bij gbm? Als de conclusie is dat je niet.in staat bent enig werk te doen om medische redenen zou je toch verwachten dat je voor iva kwalificeert? Dit vind ik een heel moeilijk stukje om te snappen dus wellicht zie ik het helemaal verkeerd
Het blijft dus eigenlijk vrij subjectief naar inschatting van de verzekeringsarts als ik het goed begrijp gezien deze zelfs het standpunt van de behandelaars naast zich kan leggen? Leven nu is al uitdaging genoeg en nog allerlei procedures ben ik ook huiverig voor…
Hallo! Een en ander opgezocht en ik zal proberen je een beeld te schetsen van hoe het is verlopen destijds, sorry alvast voor de lange post…
Ik viel uit op werk met wat leek op burn-out en depressieve klachten. Die had ik al ik al eerder gehad, dus dat leek allemaal verklaarbaar. In de ziektewet de volledige twee jaar uitgezeten en toen moest ik naar de verzekeringsarts. Inmiddels was ik onder behandeling bij een zorginstelling omdat ik in de ziektewet ook een manische episode had doorgemaakt en opgenomen was geweest. Hierdoor veranderde de diagnose naar bipolaire stoornis, dat was erg schrikken. Op het moment dat ik bij de verzekeringsarts werd opgeroepen was het behandeltraject (therapie, medicatie) net gestart en was er ook veel twijfel over de precieze diagnose(s).
De arts heeft toen in zijn rapportage opgenomen dat de behandelmogelijkheden nog niet uitgeput leken. Wel waren er ernstige beperkingen in het persoonlijk en sociaal functioneren als gevolg van een ernstige psychiatrische aandoening. Daarvoor legde hij ook een urenbeperking op van 50% uit preventieve overwegingen (ik werkte voorheen full-time). Zijn prognose in het rapport was dat de medische situatie en functionele mogelijkheden op lange termijn wezenlijk zouden verbeteren. Er is een FML opgesteld met verwachting dat verbetering van de belastbaarheid redelijk tot goed was. De slotconclusie van de arts was: sprake van verminderde benutbare mogelijkheden als gevolg van ziekte of gebrek waardoor aangewezen op werkzaamheden conform FML welke duurzaam zouden zijn te benutten.
Volgens de arbeidskundige waren er echter geen functies te duiden als gevolg van mijn beperkingen in combinatie met de urenbeperking. De mate van arbeidsongeschiktheid werd op 100% vastgesteld als gevolg van het loonverlies ten opzichte van mijn eigen werk met conclusie dat er helemaal geen verdiencapaciteit was.
Zoals ik het begrijp ben ik dan niet 80-100% arbeidsongeschikt verklaard vanwege geen benutbare mogelijkheden maar als gevolg van het feit dat ik geen restverdiencapaciteit had. Ik denk ook dat de arts toen nog geen drastische conclusies wilde trekken gezien ik nog aan het begin van mijn behandeling stond. Ook ik was toen nog hoopvol maar het liep helaas anders…
Inmiddels zijn we jaren verder en is mijn ziektebeeld niet verbeterd zoals door de arts werd aangenomen. De bipolaire stoornis plaatste al mijn eerdere burn-outs en depressies in een ander daglicht. Gedurende behandeling is mijn diagnostiek eigenlijk alleen maar verder uitgebreid in de zin van comorbiditeit met andere persoonlijkheidsstoornissen en SOLK klachten. Therapie en medicatie sorteren helaas geen enkel positief effect. Ik ben dan ook sterk aangewezen op zelfmanagement en leefstijl aanpassingen om mijn leven dusdanig te begrenzen dat ik balans kan handhaven en niet ontregel.
Volgens mijn zorgbegeleider is de arbeidsongeschiktheid duurzaam geworden omdat er meer dan 5 jaar is verstreken zonder herstel en de medische wetenschap het er over eens is dat een bipolaire stoornis niet te genezen is en daarmee inherent duurzaam. Mijn belastbaarheid wisselt te sterk wat leidt tot veel beperkingen in mijn dagelijks leven, zeker tijdens depressieve, hypomane en manische episoden. Een erkende ernstige psychiatrische aandoening die niet te genezen of behandelen is en leidt tot onvermogen in persoonlijk en sociaal functioneren zou juist in aanmerking moeten komen voor IVA stelt hij.
De grote vraag voor mij is of de arts van het UWV het eens zal zijn hiermee en of nu wel gesproken kan worden van geen benutbare mogelijkheden?
Dank je wel, ik snap het. Als ik het dan zo voor mezelf op een rijtje zet zou ik er mee kunnen bereiken:
– iets meer uitkering met iva
– minimaal behoud van mijn pensioen
– duurzaam arbeidsongeschikt verklaard worden / gemoedsrust
– mogelijkheid tot aanvraag hypotheek
Er blijft echter ook een risico dat de iva niet wordt toegewezen en dat ik in een lagere arbeidsongeschiktheidsklasse terecht kom. Op veel websites heb ik gelezen dat een herkeuring op eigen initiatief dan ook wordt afgeraden. Mijn zorgbegeleider zegt dat ze in haar caseload veel mensen met een iva heeft die het voor minder hebben gekregen.
Echt een dilemma dit… Kan je een beetje vertrouwen op partijen die aanbieden een inschatting van je slagingskans te maken of heb je hier wellicht ervaring mee? Ik durf dit echt niet aan zonder juridische bijstand denk ik
Hallo Socrates,
Bedankt voor je antwoorden, hier heb ik zeker wat aan! Toch nog een paar kleine vraagjes ter verduidelijking…
Het huidige maximale wia maandloon is nu inmiddels wel hoger dan waarop destijds mijn wga is bepaald (ik zat er boven). Heeft dat nog invloed of kijkt men naar het maximale wia loon in het jaar dat wga werd toegekend voor het bepalen van de iva?
Als ik je goed begrijp is het dus eigenlijk heel belangrijk om iets zwart op wit te hebben vanuit de behandelende sector over het feit dat ze je uitbehandeld achten zonder kans op herstel?
Tot slot voor wat betreft hypotheek, dat was ook een van de zorgen die ik zelf was vergeten. Gelukkig had ik een hypotheek afgesloten voor ik arbeidsongeschikt was. Is het zo dat je als je eenmaal een hypotheek hebt je deze wel kan meenemen bij een verhuizing ook al heb je wga? Of moet je daarvoor ook perse iva hebben?
Bedankt alvast!
Groetjes,
Suus