Home › Forums › Je draai weer vinden › Word je vaak overschat in wat je kan?

Word je vaak overschat in wat je kan?

10 Started on: 1216 oktober 2016 om 05:37
Anoniem
16 oktober 2016 om 05:37

Bij veel mensen met een beperking is aan de buitenkant niet te zien dat ze minder kunnen of minder energie hebben. Ik herinner me iemand die tijdens de koffietafel vertelde dat een bejaard iemand boos werd, omdat hij niet wilde opstaan. Dit terwijl hij veel minder valide is dan de persoon waar hij voor op zou moeten staan. Heb je veel te maken met mensen die er na een eerste ontmoeting vanuit gaan dat je net zo veel kan als zij zelf kunnen? En hoe ga je daarmee om? 

Anoniem
16 oktober 2016 om 05:38

Ben wel of jullie [@mention:482348865977756838], [@mention:482348865977756975] of [@mention:482348865977486159] dit wel eens meemaken?

Voormalig Lid
17 oktober 2016 om 00:51

Beste,

Wat een vraag!! Dit is een vraag waarbij je naar binnen kijkt. Wat bedoel ik. Ik zal het maar persoonlijk houden want ik mag in deze niet voor anderen spreken maar misschien is er iets van herkenning

Nou als er iets is waar ik (iemand met een beperking) in mijn trots van geniet is dat mensen je hoog inschatten. Dus door de band genomen vind ik dat nog niet zo erg. Sterker nog ik zal me er nog extra voor inzetten ten koste van wat dan ook. Zelfs van mijn welzijn. DIT IS EEN VAN MIJN GROOTSTE VALKUILEN. 

Anders is het wanneer er een bepaalde structurele verplichting ligt die al best veel vraagt iemand regelmatig iets extra’s vraagt. Ook dan wil je het eigenlijk niet toegeven dat het teveel is en ga je in de fout.

Neem het niemand anders kwalijk want als je duidelijk bent, ook al zie je iemand voor het eerst, is er best begrip. Als het mis gaat ligt het altijd aan mij.

Ik hoop je door deze bijdrage hiervoor te behoeden.

Succes gewenst. 

Peter

Erik Tam
17 oktober 2016 om 04:37

Het is een proces wat je moet leren,ik had en heb er soms nog moeite mee in het begin deed ik ook vaak of er niets aan de hand was,maar dan kom je je zelf erg tegen ik wil gerust vrienden enz helpen maar zeg wel gelijk wat ik wel en niet kan en moet zeggen dat werkt voor mij het beste.

I  

 

Anoniem
18 oktober 2016 om 10:58

Hallo,

Het is soms erg lastig om adequaat hierop te reageren. Mensen kunnen je pijn doen met dit soort opmerkingen. De tijd leert je hier mee om te gaan door te denken, ze weten niet beter of ik bepaal zelf wat ik wel of niet kan en zeg dit ook. 

Groet en wijsheid gewenst.

Anoniem
19 oktober 2016 om 03:37

Bedankt [@mention:481504220227352343] en [@mention:482348865977756838] voor jullie reacties. Hebben jullie concrete voorbeelden van situaties waar dit is voorgekomen? Hoe heb je toen gereageerd? En zou je dat nu anders doen? 

Anoniem
24 oktober 2016 om 03:11

Hier ook nog een reactie van mijn kant in mijn situatie.

Ik ervaar dit soms als erg vervelend en ach soms denk ik laat maar waaien.

Maar idd lastig als mensen het niet kunnen “zien”. Ik schaam me er soms best wel voor, en denk dan wat anderen over mij zullen denken.

maar helaas is dit een probleem wat ik zelf moet oplossen. En doe dat door praten, praten en praten.

 

Anoniem
24 oktober 2016 om 03:53

[@mention:482348865977756116] in welke situatie is je dit wel eens overkomen?

Erik Tam
24 oktober 2016 om 07:34

Het is wel [grappig]  ik zit met mijn pols in het gips en nu kijken mensen heel anders tegen je aan,zo van ooo wat erg maar ondertussen ben ik nog wel hart/reuma/rug patient.

Het brengt je wel in verwarring dus gips is erger dan 3x een hartinfarct.

 

  

Anoniem
24 oktober 2016 om 11:04

Mensen kijken vaak naar de buitenkant, wat zichtbaar is, is erg. Helaas,
dit zal niet veranderen en jammer dat mensen niet doorvragen wat een ander
echt bezighoudt. Inlevingsvermogen is een moeilijk begrip!

2016-10-24 16:34 GMT+02:00 Samen Veerkrachtig <alerts@hoop.la>:

Anoniem
25 oktober 2016 om 06:17
Peter Staal posted:

[@mention:482348865977756116] in welke situatie is je dit wel eens overkomen?

Beste Peter,

dit komt helaas erg vaak voor. Zeker als je al langere tijd ziek bent, dan krijg jezelfs al dat soort reactie,s van vrienden. Wat ook wel weer logisch is want het leven gaat door. Maar mensen kunnen echt denken / zeggen jij hebt een mooi Leven , uuuu nou dan leg je het maar weer eens uit wat de beperkingen zoal zijn, soms zeg ik wel: zullen we ruilen? 

Ik vind het persoonlijk best wel moeilijk om te moeten accepteren dat ik veel minder kan als vroeger. Heb het gevoel voor minder aangezien te worden.

 

  • Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.