Hoi
Als 1e neem iemand mee, vooral omdat je geheugen je in de steek laat. Jou verhaal op papier meenemen kan een goed idee zijn, maar beperk het met vragen aan hem. Geef je verhaal niet af . Jou dagindeling laat een arts zien wat jij nog wel of niet kunt met werken. Ben je veel met je hobby bezig bijvoorbeeld met hout leuke dingen maken een vogelhuisje of een bankje met een tafeltje. Leuk voor de rust en ontspanning maar voldoende om te werken. Je medicatie zal ook wel bekend zijn bij die arts en de bijwerking ervan. Als je daar in de wachtruimte zit en je bent hyper van zenuwen ga niet druk op en neer lopen en non stop door lullen. Een arts zet dan op papier lichamelijk geen beperkingen. Zeg jij dat je last hebt van bv je hand knijp dan niet je lege koffie beker fijn voor hij de prullenbak in gaat. Mijn dagindeling is. Ik probeer dagelijks een stukje te lopen of fietsen, dit lukt mij zelden. Ook ritme zou beter zijn in mijn geval. maar als ik pas om 5:00 slaap word ik meestal pas om 14:00 wakker. Dit is niet de juiste manier om beter te worden en een arboarts zal dat ook wel zeggen dan. Maar het is zo als het is, wat ik hier mee wil zeggen maak het niet mooier dan het is door te zeggen wat die man graag wil horen. Ga ook niet in je gala pak daar naar toe (vrouwen niet op de hoogste hakken en beste make-up laag). Wees oprecht naar die man, houd je antwoorden kort, ga geen half levensverhaal vertellen want hoe meer jij verteld des te meer kan de arts functies/werk bedenken wat je nog wel kunt.
De grootste vraag van de arts is niet wat je niet meer kunt.
Hij wil weten wat je nog wel kan doen want dan ga je gewoon ander werk doen.
Je werkgever denkt met je mee. Dat is 9 van de 10 keer niet omdat hij zo begaan is met jou. De rede is meestal omdat je geld kost nu en hij van je af wil.
Hopelijk heb ik je niet nog zenuwachtiger gemaakt dan je al was. Dat is helemaal niet nodig. Wees eerlijk en vooral jezelf en laat de arts in zijn waarde. Ga geen dingen zeggen tegen/over hem uit frustraties.
Groeten Ter
Succes
