Home Forums Ziek en werken Wanneer functioneer ik goed?

Wanneer functioneer ik goed?

7 Started on: 1214 april 2017 om 12:57
C

Voorzichtig bouw ik op met werken. Lastig voor mij is te bepalen wat goed functioneren is. Dit heeft denk ik ook te maken met jaren van ziek zijn waarin niet duidelijk was wat ik mankeerde en ik daardoor welliswaar werkte maar het tegelijkertijd heel normaal vond dat ik mij slecht voelde en bepaalde dingen niet lukte prive. Daarom wellicht een rare vraag. Wanneer functioneer ik goed? Als ik 3 uur goed functioneer op werk, maar daarna moet slapen om de rest van de dag nog te functioneren, kan ik dan zeggen dat het werken goed gaat? Of moet ik dat kunnen zonder te moeten slapen? Of kan ik pas zeggen dat het werken goed gaat als ik prive ook volledig functioneer?

Alvast bedankt voor jullie reactie!

Hallo Christel,

Je stelt een moeilijke maar een heel belangrijke vraag.

Al heb ik niet de wijsheid in pacht zal ik toch proberen er op te reageren.

Mogelijk zullen er ook andere EDers of leden hierop een antwoord kunnen geven. Voor en tijdens het ziek worden geven leidinggevende vaak aan dat er een balans moet zijn tussen werken en ontspanning. En dat daardoor het ziekte beeld uiteindelijk tot het niet meer kunnen werken heeft geleid.

Tijdens het proces van het weer voorzichtig proberen de werkzaamheden weer op te bouwen en uit te breiden is het goed om deze woorden steeds opnieuw te overdenken en met je casemanager en Arboarts te bespreken. Dit moet je vaak zelf doen omdat het in die tijd niet vaak meer aangehaald word.

Het goed functioneren heeft te maken met werk en privé,

Neemt je werk zoveel van je energie in beslag dat je daarna het “normale ” privé leven niet aan kunt, functioneer je naar mijn bescheiden mening nog niet goed en als je op die manier doorgaat kun je ook geen verbeteringen in werk of privé verwachten.

Het wil overigens niet zeggen dat een Arboarts of je case manager deze dingen direct zullen beamen.

Het te moeten slapen overdag op zich is iets wat je toch zo snel mogelijk moet zien af te bouwen want dit kost nachtrust. Probeer het poosje slapen heel geleidelijk te vervangen door iets ontspannens te doen met voorkeur in de natuur. 

Je vraagt: Of mag ik pas zeggen dat het werken goed gaat als ik in mijn privé leven weer helemaal functioneer.

Dat denk ik ook niet helemaal. Het kan te eerste een te grote verwachting geven dat alles weer perfect moet zijn. Dat is vaak een illusie want vergeet niet dat er iets is gebeurt waarvan vaak sporen achter blijven. Probeer ook dit te beseffen en gelukkig te zijn met wat je nog wel kan. Maak daar eens een lijstje van en sta verwonderd en toch ook weer blij.

Ik hoop dat ik je enigszins geholpen heb met het antwoord maar wie weet volgen er meer antwoorden. Ik nodig je ook uit naar een koffie tafel bij jou in de buurt te komen. Daar kun je ook dit soort vragen kwijt en zijn er ook anderen die met deze vraag zitten.

groeten Peter

C

Bedankt voor je reactie Peter! Heb mij inderdaad al met een misschien aangemeld voor de koffietafel. Het tijdstip is lastig voor mij. 

Interessant en herkenbaar item. Slapen na een aantal uren werken, is niet zoals je – in de eerste instantie – zou wensen. Het voldoet niet aan het/ jouw ideaalplaatje. Maar, als je het werkelijk nodig hebt, zou ik aanraden om het te doen. Ik ken wel meer mensen die dat doen; deeltijd werken in combinatie met een chronische aandoening. Een paar uurtjes rust pakken, helpt dan om het vol te houden. Wanneer je dat ervoor over hebt om in het arbeidsproces te blijven – omdat jij jouw werk waardevol vindt, zou ik het doen. Uiteraard spelen financiële (thuisadministratie) aspecten soms ook nog mee….

Ik ben zelf een aanhanger van Positieve Gezondheid. Een arts Machteld Huber introduceerde het concept positieve gezondheid in Nederland in 2012. In dit concept wordt gezondheid niet meer gezien als de af- of aanwezigheid van ziekte, maar als het vermogen van mensen om met de fysieke, emotionele en sociale levensuitdagingen om te gaan en zoveel mogelijk eigen regie te voeren.

In deze visie is gezondheid niet langer meer strikt het domein van de zorgprofessionals, maar van ons allemaal. Het gaat immers om het vermogen om met veranderende omstandigheden om te kunnen gaan. Daarmee biedt dit nieuwe gezondheidsconcept een alternatief voor de definitie van de World Health Organisation (WHO).

De gezondheidsdefinitie van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) uit 1948 voldoet niet meer. Deze definitie luidt: Gezondheid is een toestand van volledig fysiek, geestelijk en sociaal welbevinden en niet van louter het ontbreken van ziekte. Volgens deze definitie zou eigenlijk bijna niemand gezond zijn…

Gezondheid is het vermogen van mensen zich aan te passen en een eigen regie te voeren, in het licht van fysieke, emotionele en sociale uitdagingen van het leven. Positieve gezondheid kent 6 dimensies: lichaamsfuncties, mentale functies en beleving, sprituele/existentiele dimensie, kwaliteit van leven, sociaal-maatschappelijke participatie en dagelijks functioneren (Huber).

Nb. Bovenstaande heb ik gekopieerd van onderstaande websites, waarop nog veel meer interessante info en voorbeelden te vinden zijn…. 

Meer info? http://www.allesisgezondheid.n…positieve-gezondheid

https://www.zonmw.nl/nl/over-z…ositieve-gezondheid/

https://www.mijnkwaliteitvanleven.nl * hiermee kun je jouw eigen situatie in beeld brengen; meetbaar; qua bovenstaande 6 dimensies. Een aanrader om meer inzicht te verkrijgen..! Daarnaast kan het handig zijn als persoonlijk handvat in een gesprek met een zorgprofessional/ arbodienst. 

Anyway, succes gewenst..!

 

 

 

 

 

C

Bedankt voor je reactie! Ik ga zeker even naar de linken kijken! 

Groet Christel

Het is ook voor mij een herkenbaar item, alleen werk ik dan niet meer. Wil ik voldoening uit mij dag halen dan is de beste combinatie. Iets doen, in jouw geval dus werken. Rusten om weer tot jezelf te komen om daarna de rest van de dag er tegenaan te kunnen. Zo ben ik in overleg met mijn vrouw mijn rusttijden aan het veranderen van ’s middags naar ’s morgens, zodat wij dan samen meer tijd kunnen doorbrengen en samen dingen kunnen ondernemen. Merk namelijk in mijn omgeving dat men denkt, ach hij is ziek dus hij kan niks meer. FOUT. Zelf ga ik van het principe uit eerst zelf proberen. lukt het niet stoppen een dag of 2 wachten en dan nog eens proberen lukt het dan nog niet, tja dan heb ik pech en moet ik het uithanden geven. Rust ik niet voldoende tussen de dingetjes die ik doe, dan weet ik op voorhand al dat het niet gaat lukken omdat mijn handen dan gaan opzwellen en ik niets meer goed kan vasthouden. Voor mij is/zijn die kleine dingen dus gewoon werk, bijvoorbeeld koken of kleine boodschappen doen. Voor een ander zijn het normale dingen om te doen. Wat voor mij eveneens een nadelige combinatie is dat ik hierbij ook nog zware medicatie gebruik, Weet natuurlijk niet of dat bij jouw ook van invloed is.

C

Henk, bedankt voor je reactie! Toevallig ook bij mijn bedrijfsarts aangegeven dat ik mijn referentiekader weg is als het gaat om wat wel of niet “normaal” is. Hij gaf wat dingen aan wat ik in combinatie met werk moest kunnen als het gaat om niet te grote belasting. Zoals bijvoorbeeld 4 x per week kunnen koken. Goed te horen dat je steeds zelf iets uitprobeert. Hoewel ik wel eens eigenwijs en koppig genoemd ben door mijn kinderen/collega’s/vrienden omdat ik volgens hun niet op tijd aan geef wanneer iets zwaar is of ik moe ben.  Ik herken indedaad het effect van het iets doen, rust, iets doen. Het levert meer energie op gedurende de dag. Wel vind ik het erg lastig om ook daadwerkelijk zo gepland te leven. Het voelt als tegen mijn persoonlijkheid in. Het gaat ook met regelmaat mis in die planning

Interessante reacties en ook wel (heel) herkenbaar. Dat afwisselen actief – rust – actief – rust etc. Die balans zoeken.

Moeijjjlijk voor mij…!!!

Tsja, ik ben er nog steeds niet klaar mee. Acceptatie is nog steeds discutabel. Evenzo mijn veerkracht….

Er zijn dagen/ momenten dat ik mij goed voel; ‘niets aan de hand’. En zo zie ik er dan ook uit. Maarrrrr, dat zijn momentopnames – kan ik wel zeggen.

Want, af en toe ben ik ook gewoon helemaal op. De hoofdpijn en misselijkheid (meestal agv vermoeidheid, stress, onderliggende twijfels/ spanningen) kan mij gewoonweg uitschakelen. En dan verdwijn ik noodzakelijkerwijze ‘achter de coulissen’. Gordijnen dicht. Alleen rust/ slapen en Paracetamol helpt dan nog….

Ofwel; ik word minimaal eenmaal per week ‘op mijn plaats’ gezet. En dan heb ik nog geeneens een echte baan..! Wel 4 – 5 soorten vrijwilligerswerk over de maand verdeeld; dat dan weer wel…;-&

Naja, als ik Christel, Peter en Henk zo lees, ben ik niet de enige die hiermee worstelt….

 

 

  • Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.