Mijn verhaal…overspannen…

Beste Eefje,
allereerst welkom hier op het forum en dank voor het delen van je verhaal.
Ik hoop dat er hier lotgenoten zijn die je verhaal herkennen en op je post gaan reageren.
Verder hoop ik van harte dat je voor jezelf wat rust kan vinden in de situatie.
Mijn tip is luister goed naar je lichaam en probeer daar je activiteiten op een dag op af te stemmen, misschien even wat minder inplannen en wat meer rust pakken. Daar is niets mis mee!

Mocht je nog vragen hebben stel ze hier gerust, we zullen trachten je zo goed mogelijk antwoord te geven.
Voor nu heel veel sterkte!
Vriendelijke groet,
John

Beste Eefje,

Ik lees uit je verhaal dat je omdat je de psycholoog nog niet hebt gezien, nog geen duidelijkheid hebt over je “diagnose” terwijl de symptonen wijzen naar overspannenheid. Lastig hoor, want ook zit je nu te wachten op behandeling, terwijl het leven/gezin doorkabbeld!!

Je bent zelf al goed bezig met hulp thuis en ontspanningstherapie!!

Ik vind het lastig je te zeggen, maar deze dingen hebben tijd en rust nodig!! Jouw lichaam trapt op de rem om een of andere reden, je hebt rock bottom bereikt en the only way is up. Maar op een andere manier dan dat je het deed. Je zit nu even vast in de stress en spanningsreactie van je lichaam….

Eerst weer wat energie opbouwen door rust te nemen, je signalen te leren kennen, je dag op je energie aan te passen. Onstressen. Ontspannen.

Rustig aan met prikkels om je heen. Maar dit zijn dus ws de dingen waar je met je psycholoog aan ga werken….

Natuurlijk heel lief dat iedereen zegt dat het goed komt, maar omdat je nog niet op jouw weg kunt, zie je dat nog even niet! Je leeft nu ook even in het hier-en-nu, een dag tegelijk, en goede/slechte dagen door elkaar!!

Ik hoop dat de wachtlijst snel oplost, misschien kun je wat leesmateriaal opzoeken over burn-out, om te kijken of je jezelf erin herkent met ws goede tips alvast!! Sterkte!!

Misschien melden bij je huisarts, om je gerust te stellen? Kan hij je bloeddruk meten etc? Als je je zorgen maakt wordt je paniek groter, misschien kan hij je helpen daarbij?

Eén ding wat ik al snel heb geleerd is dat het meestel voorkomt bij personen die alles eruit willen halen. Alleen kan onze geest en lichaam dat niet aan. (Persoonlijk) mensen die zich niet zo snel druk maken of perfectionistisch zijn zullen misschien minder snel last krijgen van zulke klachten. Zie het ook als een compliment. Je hebt genoeg gedaan! Het is nu tijd voor jezelf. Op weg naar een betere versie van jezelf!

Misschien heb je wat aan dit compliment. Mij deed het omzettend goed.

Sinds 5 januari op de voetbal een paniekaanval gehad, ik dacht dat ik een hartaanval kreeg. Sindsdien ook overspannen geraakt, met daar bij een luchtweginfectie die nog steeds helemaal weg is. Ook aan de oxazepam, eerst 1 a 1,5 per dag. Toen na de tweede paniekaanval opgelopen tot 3 per dag. Toen heb ik dit teruggebracht naar twee kwartjes. Leek een stuk beter te gaan, maar toen weer een slijmaanval/ paniekaanval en even een terugval. Kut natuurlijk, maar ik heb vandaag weer een klein stukje gejogd. 30 minuten. Stapje voor stapje, ik wil altijd te snel terugkomen, te hoge verwachtingen, je moet het accepteren. Boodschappen doe ik s ochtends, tegen die drukte kan ik nog niet. Maar ik ga gewoon wel natuurlijk. Dapper zijn komt goed, maar het heeft tijd nodig. Groet gilbert

De belangrijkste oorzaak voor stress en een hoge bloeddruk is een ongezonde levensstijl en veel ongezonde voeding. Maar er is ook goed nieuws! Er zijn natuurlijke manieren om je te helpen. Een van de beste dingen die je kunt doen, is sporten. Sporten zorgt ervoor dat je hart sterker wordt, zodat hij het bloed efficiënter rond kan pompen. Doordat de doorstroming beter wordt neemt de druk in de aderen af. Zorg er dus voor dat je per week minimaal 150 minuten sport. En onthoud: Hoe meer, hoe beter! Bovendien maakt het he hoofd vrij en helpt het je te ontspannen.

hallo Eefje,

Hoe gaat het nu met je?

Ik wil je wel bedanken voor het delen van je verhaal. Bijna alles wat je schrijft herken ik! Ik ben 27 en loop al 8 maanden met buikpijn. De doktoren konden niets vinden en stress kreeg de schuld. Als ik kijk naar de feiten geloof ik het. Mijn moeder heeft chronische kanker met veel UPS en downs, mijn Vader zit al 3 jaar in een depressie en nu ben ik anderhalf jaar geleden uit huis gegaan bij mijn ouders, naar een ander deel van Nederland verhuisd en van baan gewisseld. Daarbij werk ik een 32 urige baan plus een eigen bedrijfje. Toch kon en kan ik vaak niet geloven dat mijn buikpijn door stress kwam en ben ik vrolijk met alles doorgegaan. Sinds een aantal weken heb ik snachts hyperventilatie aanvallen, onwijze buikpijn en zoals jij ook aangeeft wordt ik gespannen wakker vaak vroeg en voor me gevoel klaar om een boksbal in elkaar te slaan ( na het poepen dan… Want dat moet ik ook meteen). Overdag krijg ik vaak paniekaanvallen omdat ik vervelende ziektes in mijn hoofd haal en bang ben dat ik er nooit meer vanaf kom. Ik ga dan lezen op het internet want de situatie vaak niet beter maakt. Jouw verhaal gelukkig wel overigens want ik herken mezelf er in!

Ik deel dit ook graag met jou zodat je weet dat je niet alleen bent.

Terugkijkend op de afgelopen jaren heb ik het al heel lang erg druk en emotioneel zwaarder. Aan de ene kant vond ik het opgejutte gevoel wel fijn omdat het voelde alsof ik een goede drive had. Uiteindelijk is het dus toch te veel geworden. Een wijze les voor me. Ik moet vertrouwen op wat de dokters zeggen al doe ik dat helaas ook vaan niet door de paniek

Groetjes

Maarten

Ruim een half jaar geleden ben ik in een stress-situatie beland. Ik was ervan overtuigd dat ik keelkanker had, voelde een brok in de keel en was daar heel erg angstig door. Ben door de huisarts doorgestuurd naar een KNO-arts maar er ging nogal wat tijd overheen voor ik daar terecht kon. Weken van angst, spanning, slecht slapen……Het uitgebreide onderzoek bij de KNO-arts bracht gelukkig geen tumoren of andere ernstige dingen aan het licht. Het was een kwestie van maagzuur dat omhoog kwam, de slokdarm irriteerde en dat brok in de keel veroorzaakte. Maagzuurremers gekregen en na langere tijd hielpen die. Meteen na de gunstige uitslag was ik verlost van mijn angst maar de stress bleef en het werd alleen maar erger. Ik kwam in een negatieve spiraal terecht: overdag gestresst, dat nam ’s middags wel wat af maar toen kwamen de nachten waarin ik maar heel weinig sliep. Ik wilde liever niet aan de kalmerende middelen maar na een aantal nachten met wéér te weinig slaap nam ik toch maar een Oxazepam. Dan maar weer zonder proberen, in de loop van de avond nam de stress enorm toe omdat ik bang was om naar bed te gaan……overdag stijf van de stress en ’s nachts niet slapen, gekmakend. Ik was zó bang dat ik er niet vanaf zou komen en het beeld van de rest van mijn leven zo te moeten doormaken bracht me op de rand van een depressie.

Door een toevalligheid hoorde ik van een acupuncturist die goede resultaten bereikte bij stress en slapeloosheid. Ik ben naar hem toegegaan en bij het eerste consult stelde hij mij een aantal vragen. Daarna zei hij concluderend:”Volgens mij is bij jou de stress voornamelijk fysiek” en legde uit hoe dat zit. Bij stress worden o.a. de hormonen adrenaline en cortisol aangemaakt. Adrenaline verdwijnt vrij snel uit het lichaam, als de aanleiding voor de stress verdwenen is maar de stresssituatie blijft bestaan gaat het lichaam maar door met de aanmaak van cortisol dat opgeslagen blijft in je lijf. Je blijft dus gestresst met alle narigheid van dien. De acupuncturist heeft zijn behandeling daarop gericht en het resultaat is verbluffend. Meteen na de eerste behandeling voelde ik me beter, sliep als een roos en merkte duidelijk verbetering. Cortisol wordt in de vroege ochtend aangemaakt en de eerste tijd tijdens de behandelingen voelde ik ’s ochtends nog milde stress maar nu ben ik stressvrij. Zodra ik zou merken dat er weer onrust komt lig ik weer met naalden in het lijf op de tafel van de acupuncturist, mijn redder!

Sterkte voor degenen die zich nu nog zo ellendig voelen, ik hoop op een betere toekomst voor jullie