Home Forums Mijn Verhaal Vrijwilligerswerk

Vrijwilligerswerk

4 Started on: 1223 maart 2017 om 01:23

Uitdaging of … valkuil

Op deze website waar mensen proberen andere mensen met een arbeidsbeperking te helpen, een stukje samen lopen op de (moeilijke)levensweg, lijkt het me goed om onderstaande te delen.

Hans, zo half de vijftig, is na jarenlang in de arbeidsmarkt mee gedraaid te hebben, met een  aantal fysieke beperkingen die vooral het resultaat zijn van het niet meer mee te kunnen komen, in de WIA beland. Hij heeft naast een hoog afkeuringspercentage ook nog een geringe verdiencapaciteit. Aan de ene kant geeft het afkeuringspercentage weer dat veel niet meer kan en niet meer hoeft. De andere zijde geeft aan dat Hans toch nog waarde heeft. Beide voelen niet meer zo negatief als in het begin. 

Passend werk vinden is moeilijk zo niet onmogelijk. Om toch ook de waarde nog te laten zien gaat Hans op zoek naar een plaatsje als vrijwilliger. Dat is best snel gevonden als je daarvoor eens zoekend rond gaat kijken. Hij gaat heel goed als eerste bij zichzelf te rade: Wat heb ik nu altijd graag willen doen? Nu, dat weet je snel. Hans zoekt iets om mensen te ondersteunen. Nu hij kan wel kiezen uit de verschillende mogelijkheden. Opnieuw moet hij bij zichzelf te rade gaan: Is het passend, kan ik aan wat ze van mij verwachten? Want vrijwillig is niet vrijblijvend. 

Al snel heeft Hans iets gevonden wat aan al de criteria voldoet. Hij doet het ook met heel veel plezier, krijgt er zelfs energie van. In zijn enthousiasme doet hij al meer dan hij afgesproken heeft. Zijn netwerk breidt zich naar uit naar een deel van de maatschappij waar veel vraag en te weinig aanbod is. Al snel krijgt Hans het verzoek om bij een andere organisatie ook eens langs te komen. Enigszins trots gaat hij op dit aanbod in en ziet een nieuwe kans. Je zou hier ook heel veel kunnen betekenen wordt er gezegd. Hans weet dat het waar is. Het voelt ook goed dat er aan je getrokken wordt. 

Enkele dagen later is Hans inmiddels op twee fronten actief. En dat alles naast het zoeken van een betaalde baan, wat overigens steeds minder zwaar gaat wegen. Hans zit goed in zijn vel en geniet van wat hij mag doen. Dat hij op het thuisfront weer wat inlevert heeft hij maar amper in de gaten. Hij probeert in zijn vrijwilligerswerk net altijd iets meer te doen dan verwacht. Er wordt waarderend over hem gesproken 

Opnieuw komt hij iemand tegen.  Weer een andere organisatie die via via zijn naam en reputatie heeft gehoord en … !!!

Een waarschuwing: 

  • Hans kon het niet volhouden en is nu ziek thuis. En dat is de enige verplichting die hij op dit moment heeft.

Een vraag:

  • Ken of ben je zo’n Hans? Deel je verhaal hieronder! 

Ik vind het hele idee van vrijwilligers werk heel mooi maar het probleem is dat mensen op een gegeven moment toch bepaalde dingen van je gaat verwachten ,En dan is het opeens niet echt meer vrijwillig,Bijvoorbeeld af bellen op het laaste moment dat valt niet in goede aarde en je wilt dan ook niet je gezicht verliezen dus ga je maar wel heen.Ik ben wel van mening dat je iets moet ondernemen dus als je zoiets gaat doen dan zullen er goede afspraken gemaakt moeten worden   

Vrijwilligerswerk dan wel sociaal actief zijn/ blijven, vind ik ‘an sich’ oké. Vooral wanneer al jouw collega’s vrijwilliger zijn.

Maar, soms is het anders – qua beleving. Zoals de situatie wanneer vrijwilligerswerk op arbeidsverdringing gaat lijken; agv overheidsbezuinigingen…. Bijvoorbeeld wanneer je als vrijwilliger het gevoel hebt dat je tussen de profs opereert en/ of zelfs werk naar jou toe geschoven krijgt door hen, terwijl zij ervoor betaald worden. En jij niet…. Dat kan weleens gaan steken (AUW!).

Terwijl je ook kunt denken aan arbeidsritme opbouwen; oriënteren op ander, nieuw type werk; een (professioneel) netwerk opbouwen; blijven leren/ ontwikkelen en jezelf presenteren, profileren etc.

Erik Tam geplaatst:

Ik vind het hele idee van vrijwilligers werk heel mooi maar het probleem is dat mensen op een gegeven moment toch bepaalde dingen van je gaat verwachten ,En dan is het opeens niet echt meer vrijwillig,Bijvoorbeeld af bellen op het laaste moment dat valt niet in goede aarde en je wilt dan ook niet je gezicht verliezen dus ga je maar wel heen.Ik ben wel van mening dat je iets moet ondernemen dus als je zoiets gaat doen dan zullen er goede afspraken gemaakt moeten worden   

Vrijwilligerswerk is niet vrijblijvend, is het gezegde. Zo heb ik het geleerd. En eigenlijk vind ik dat wel plausibel. Er zitten immers (letterlijk en figuurlijk) mensen op jouw ‘semi-vrijwillige’ diensten te wachten. Daarvoor is er toch enig plichtsbesef nodig….

Fijn dat jullie reageren Erik en Suus,

In het stukje Vrijwilligerswerk, uitdaging …..of valkuil

zie je inderdaad dat je als eerste goed naar jezelf moet luisteren. Wat heb ik altijd al willen doen?  Vaak zijn dat meerdere dingen maar je moet een keuze maken er van uit gaande dat je niet meer kunt dan dat. Als er mogelijkheden zijn in die richting ga dan noch eens naar jezelf kijken en dan vooral eerlijk. Aan welke criteria moet dan deze mogelijk voldoen om het ook vol te kunnen houden. Let op want je bent ondertussen al behoorlijk enthousiast en jezelf overschatten is iets wat op de loer ligt.

Als je nog steeds mogelijkheden ziet, ga dan afspraken maken want dat hoort ook bij vrijwilligersWERK. 

Kun je ook daarin rondkomen beloof nog niets maar bespreek het met je aanspreekpunt bij het UWV of een vervanger daarvan. Deze kan heel goede onafhankelijke raadgeven. Pluspunt is dat als het door omstandigheden toch niet lukt, je jezelf hiermee van een klankbord verzekerd hebt.

Kortom ook vrijwilligersWERK is moeilijk maar vaak wel mogelijk. Je groeit er zelf mee en anderen waarderen het heel erg. Begrip is er ook vaak. 

Zijn er nog verhalen over vrijwilligerswerk die gedeeld kunnen worden?

  • Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.