Home › Forums › Mijn Verhaal › Vraagje

Vraagje

2 Started on: 1222 april 2018 om 08:50
Corien
22 april 2018 om 08:50

hallo ik ben Corien en 17 jaar geleden afgekeurd voor 80 – 100% op 36 jarige leeftijd ivm rugklachten  in een diep dal terecht gekomen oa depressief geen  begrip van buitenwereld. Partner kon hier ook niet mee om gaan konden beide niet praten gescheiden en nu nog dieper gevallen inmiddels van morfine en antidepressiva af omdat me dit zo vlak maakte. Veel hulp gehad maar kan niet accepteren wie herkend dit

John
24 april 2018 om 23:04

Hoi Corien,

allereerst welkom op dit forum. Ik hoop dat je hier antwoord gaat vinden op je vragen.
Het accepteren is wat ik uit eigen ervaring weet een moeilijk proces. Ik ben ook al erg lang ziek en uit het arbeidsproces en kan dit eigenlijk nog steeds niet volledig accepteren. We leven helaas ook in een maatschappij waarbij het niet echt geaccepteerd wordt.

Op de website wordt onder het kopje 4, Je draai weer vinden hier ook meer over uiteengezet
https://samenveerkrachtig.nl/waar-sta-ik/je-draai-weer-vinden/

Ik hoor deze problemen ook terug bij de koffietafels welke ik leid. Het is dus helaas een bekend probleem, je staat hier zeker niet alleen in.
Misschien vind je het wel fijn om hier eens over te spreken met andere lotgenoten, dit kan bij een “koffietafel”welke op verschillende momenten op verschillende plekken in het land worden georganiseerd. Je vind ze hier op de website onder het kopje “koffietafel”.

Mocht je nog vragen hebben stel ze gerust,
met vriendelijke groet, John

Voormalig Lid
2 juni 2018 om 00:05

Hoi ik ben in 2002 50% afgekeurd en 50% WW allebei te gelijk. Ik dacht altijd dat gebeurt mij niet was nooit ziek en ik werkte al 25 jaar bij de zelfde werkgever. In 2003 heb ik mijn eigen uit de WAO gehaald omdat ik het niet kon acsepteren dat ik ziek was en werkloos. Grote Stomme fout gemaakt ik moest weer WAO aanvragen.

Probeer je arbeidshandicap te accepteren. Kijk wat je wel kan en blijf niet bij je zielig vinden. Je staat versteld als je positief naar je toekomst kijkt. Ik heb alles geprobeerd alleen om je niet depressief te voelen. Uurtje vrijwilligerswerk met mensen die echt niet kunnen werken zwaar geestelijk beperkt waar ik mee ging zwemmen. Wordt je blij van.

Gewoon doen.

  • Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.