Een verzekeringsrats gaat bij specialistische zieken uit van de bevindingen van een specialist en beoordeeld zelf of het een objectiverbare aandoening is. (Is het een erkende ziekte, die objectief kan worden vastgesteld). Of de verzekeringsarts zal nader onderzoek door een specialist willen, die vervolgens aan hem rapporteert of gaat uit van wat je eigen specialist rapporteert.
Voor een verzekeringsarts is de exacte aandoening verder niet zo relevant. De verzekeringsarts richt zich op welke concrete beperkingen je daadwerkelijk ondervindt bij het verrichten van arbeid. (Kun je lopen, kun je tillen, kun je buigen etc en hoe je daarin eventueel beperkt bent. Zoals kan niet meer dan 5 kilo tillen, 5 x per uur).
UWV zal nu moeten beoordelen welke handelingen je nu nog kan verrichten, welk werk daarbij past en hoeveel je daarmee kan verdienen. Dat bepaald het recht op, en hoogte van je WIA uitkering.
UWV zal niet uitgaan van je slechtste dag, maar zal daar wel rekening mee moeten houden. Iedereen is wel eens ziek, maar bijvoorbeeld iedere maand een week ziek is ook weer te veel van het goede. Men niet van een werkgever verwachten iemand dan in dienst te nemen.
Met vriendelijke groet,
Socrates.
