Home › Forums › Ziek en werken › Solliciteren – vermelden op voorhand WIA/WGA?
Solliciteren – vermelden op voorhand WIA/WGA?
Tijdens mijn spoor 2 traject dat is opgestart bij mijn oude werkgever heb ik gemerkt dat solliciteren als een “beschadigd gevalletje” erg nadelig gezien kan worden. Zodra je iets meld in de vorm van een werkervaringsplaats, je je belastbaarheid moet gaan opbouwen, ofwel dat je ergens niet meteen voor de volle 100% fulltime aan de bak , dat dit problemen geeft. Ergens ook wel logisch natuurlijk.
Nu mijn twee jaar ziektewet erop zitten, stopt het verhaal bij mijn werkgever en solliciteer ik vanuit de WIA/WGA . Met een WIA/WGA kan een werkgever wat voordelen hebben en wat zekerheden (No-risk policy). Maar gevoelsmatig denk ik als er 10 CV’s op tafel liggen, dat ze graag voor die 9 “normale” zullen gaan qua vervolg.
Qua uren moet ik van de verzekeringsarts uit gaan van circa 20uur per week. De meeste banen die ik bekijk zijn zelden parttime/ 20uur. In de meeste gevallen minimaal 32 a 40uur en vaak wordt erin de praktijk nog een tandje bovenop verwacht. (bijv bij accountmanager, contractmanager, bid manager etc).
Hoe gaan jullie hiermee om ? Melden jullie het in een motivatiebrief ? Pas tijdens het sollicitatiegesprek ? Ik ervaar het namelijk als erg lastig en zit dus ook in dubio wat hiermee te doen? Voordeel is immers als je op gesprek komt, dan heb je persoonlijk contact, maar aan de andere kant… je zit er voor een functie vaak, waarvan je weet dat je hem niet kan gaan invullen.
Hoe benaderen jullie de markt ? Wanneer meld je iets ? Zien werkgevers het wel eens als voordeel ?
Vreemde is dat ik ook op de werkmap van het UWV geen optie voorbij zien komen om dit aan te geven. Je kunt wel je aantal beschikbare uren vermelden, maar nergens dat je dus eerst beperkt kunt werken en pas daarna (als alles goed gaat) fulltime.
Tweede vraag. Mijn indicatie van 20uur is in principe voor dit jaar vast gesteld. Het is onbekend of ik (bijv door positieve ervaring van een nieuwe baan) opeens versneld kan opbouwen naar meer uren. Hoe ga je hiermee om in gesprekken ? Een werkgever zoekt natuurlijk oook een stuk zekerheid/ verwachting.
Interessante vraag Thieske,
Als WIA’er sta je vaak met 3-0 achter dus je moet je afvragen of solliciteren op de klassieke manier zin heeft. Wat ik mijn cliënten vaak meegeef is om het bedrijf op te bellen en te vragen of je nog voor een officiële sollicitatie kort mag langskomen voor een oriëntatiegesprekje/korte kennismaking. Dit heeft enkele voordelen. 1) als het informele gesprekje klikt, ben je alvast bekend bij het bedrijf. 2) Je kunt tijdens het gesprek aanvoelen hoe ‘veilig’ het is en besluiten om je WIA-verhaal te delen en te onderzoeken of je kansrijk bent in een sollicitatieprocedure. Leg de werkgever uit welke voordelen er aan je zitten, bijv. de no-risk. 80% van de werkgevers weet niks van de WIA maar is alleen bang voor de gevolgen. Je kunt met de no-riskpolis en het loonkostenvoordeel de werkgever wellicht ontzorgen. 3) Je kunt het bedrijf tijdens een korte oriëntatie beter leren kennen en dieper onderzoeken wat er van je verwacht wordt en welke mogelijkheden er concreet zijn. En natuurlijk of je er wilt werken of niet. 4) Je mag deze activiteit inboeken als een sollicitatie-activiteit richting UWV.
Er zijn bedrijven die er niet voor openstaan maar er zijn ook bedrijven die het kunnen waarderen. Je onderscheidt je immers van de rest en als het wel klikt kan het tot bijzondere dingen leiden is mijn ervaring. Het is een kwestie van proberen.
De meeste bedrijven zijn terughoudend met het aannemen van gedeeltelijk arbeidsongeschikte werknemers. Hun angst is vooral gebaseerd op vooroordelen, aannames en onwetendheid over de regelingen en subsidies.
Wat betreft je andere vraag. Je kunt met de werkgever een aantal garantie-uren afspreken. Bijv. 15 uur. Die uren ben je er sowieso, buiten die 15 uren moet je opbouwen. Hiermee verkoop je een bepaalde basis en dus zekerheid. Je succeskans is uiteraard lager dan een ‘gezond’ iemand, maar het is een kwestie van trial en error. Ik ken zat werkgevers die niet moeilijk doen om een WIA’er, sommigen vinden het in het kader van inclusie en maatschappelijk verantwoord ondernemen zelfs een plus. Eventueel kun je aan het UWV vragen of je een proefplaatsing van maximaal twee maanden mag inzetten.
Succes!
Herkenbaar. Ik ben al sinds 2010 bezig met een 20-uur-werk-wens. Tijdelijk gelukt ‘hier en daar’, door er juist niets over te vertellen. Zodra ik wel eerlijk was, ging merendeels de deur dicht. Dan spreek ik over de sector Zorg en Welzijn. Met uitzondering van 2018 – 2019. Toen wel een jaar in loondienst geweest tbv ‘gemiddeld’ 16 uur per week (Yeeeaaaaaaahhh!), maar dat betekende in de zomervakantie ‘overuren’ maken – wat achteraf bezien niet zo slim was – en uiteindelijk geen verlenging van mijn jaarcontract en 2,5 maanden eerder uit dienst ivm het grote aantal overuren. Maargoed, deze (zorg) werkgever is vlak voor de daaropvolgende zomervakantie failliet verklaard. Dat dus ook; wat met de marktwerking te maken had. Etc. Etc (is ander onderwerp).
Anyways, ik weet dat de meeste mensen mensen met een WIA-WGA ‘label’ (noodgedwongen) Zzp-er worden; als ze niet bij hun voormalige werkgever konden blijven op een aangepaste functie.
Zo ben ik ook Zzp-er geworden, maar toen kwam het Corona-virus etc. Etc. Hopelijk heb jij wat meer geluk binnen jouw werksector, Thieske! Loondienst is beter; als het je gaat lukken. Sterkte / succes met jouw zoektocht!
Hey Selwyn,
Ik zie pas zojuist je reactie dus allereerst excuses voor mijn late reactie.
De meeste sollicitaties hebben een reeds vastgestelde sollicitatieprocedure. Veelal bestaande uit een eerste selectie ( op basis van motivatiebrief en CV), daarna gevolgd door twee a drie gesprekken. Er is een mogelijkheid om wat gerichte vragen op voorhand te stellen aan bijv een salesmanager, maar dit is niet geschikt om mijn situatie te bespreken.
Bij open sollicitaties heb ik wel geprobeerd om vrijblijvend kennis te maken, maar zeker in de corona tijd “even” op de koffie komen om te kletsen en een wederzijdse klik te creeren gaat niet. Telefonisch (of videobellen) is dit nog extra lastig.
Een proefplaatsing heb ik in het verleden ook geprobeerd onder het mom van een werkervaringsplaats. Dit met name omdat me geadviseerd was om heel iets anders te gaan doen. Ik was een accountmanager in de ICT en wil(de) een geheel andere kant op gaan. Een werkervaringsplaats, zodat beide kanten ervaring op kan doen, lijkt dan ideaal, maar dit valt vies tegen (voor mij dan). Hier ben ik in mijn brieven sowieso meteen vanaf gestapt, omdat dit potentiele werkgevers afstootte. In gesprekken ook wel eens besproken, maar ik had het gevoel dat de werkgever hierdoor een gevoel van onzekerheid kreeg. Ze wilde liever zekerheid (zoals je noemde een uren-garantie) en uitzicht op een vast dienstverband ipv een “gratis tijdelijke kracht” waar iets aan mankeert.
Qua sollicitatie activiteiten hoef ik sowieso niets te boeken. Ik zit in een “onderzoeksgroep zonder begeleiding” (en dus ook geen controle). Niet dat dit een probleem is, want dit aantal activiteiten wat je officieel moet behalen is sowieso erg laag.
Het bevreemd me overigens wel dat er zo weinig animo in de markt is voor mensen die vanuit een WGA situatie komen. Ook qua specifieke bemiddeling in deze markt. Zat mensen die weer op kunnen bloeien mits ze een kans krijgen. Er is begeleiding en zoekfuncties op sites voor stagiaires, ex-gedetineerde, maar wij moeten concurreren met de “normale” markt, die helaas op dit moment niet gunstig aan het ontwikkelen is (veel aanbod).
Bedankt in ieder geval voor je tips/ info.
Hoi Amby,
Dat zit niet erg mee inderdaad. Ik ben er bang voor dat een dergelijk laag aantal uur ook niet handig is in mijn situatie. Het is mooi dat ze het bedenken en adviseren voor je gezondheid, maar als je nergens aan de bak kan, dan schiet het niet op. En hoe lang het duurt, hoe lastiger het wordt om het gat in je cv te verklaren. Erg dubbel. Zeker omdat je niet over je max wilt gaan en opnieuw in de ziektewet bij een nieuwe werkgever weer wilt belanden. Je wilt immers als je ergens begint een goede frisse start maken. Bij voorkeur opbouwend, omdat je niet exact weet hoe je belastbaarheid is.
Je geeft aan al sinds 2010 in deze situatie te zitten. Dan ben je dus het WGA/WIA gedeelte voorbij. Ik hoop dit zeker te voorkomen, want financieel val je (zoals ik begrijp) na 2 jaar in een nog dieper gat dan die 30% verlies waarin ik nu zit.
Ik ben sowieso op zoek naar iets in loondienst. Hopen dat het nieuwe jaar, weer wat nieuwe kansen gaat bieden. Jij ook succes in deze vreemde en lastige periode
Dankjewel Thieske. Inderdaad heb ik vanaf 2010 al een aantal periodes op het sociaal minimum-niveau gezeten met mijn fifty-fifty WIA-WGA arbeidsgeschiktheid. En daarnaast de nodige ’trials and errors’ achter de rug mbt stages, bijscholingen, werkstages, flex-werkzaamheden, etc.
Dit is mijn realiteit. Ik was er bang voor, maar het is niet altijd te voorkomen. Ik hoop van harte dat je uit het Sociaal-minimum WIA-WGA-gedeelte kunt blijven, maar soms is het niet anders…
De meeste werkgevers zijn nogal huiverig om iemand aan te nemen ‘met een verhaal’. Ik ken 2 -3 mensen mensen die vanuit een langdurige ziekte- en herstelperiode in ene keer alles-op-alles hebben gezet voor een 32/ 36 uur functie bij een gemeentelijke instelling of anderszins. Dat risico moet je aandurven. Maar, die 2 mensen hadden (naast hun relatie) alle kracht nodig voor hun werk. Ik weet niet hoe het er momenteel voor staat met hen.
Het sociaal minimumniveau kan eveneens het gevolg zijn van een kwetsbare gezondheid in combinatie met de economische conjunctuur. Als er veel bezuinigingen zijn ; hoge werkdruk en/ of nauwelijks tijd voor inwerken, ben je met een kwetsbare gezondheid – helaas – sneller gedupeerd. En dan blijkt jouw gezondheid toch een hogere prioriteit te hebben. In ieder geval boven werk en boven (meer) geld.
Ik prefereer; – in het belang van mijn gezondheid – ; nog steeds een geleidelijke opbouw. Inclusief een stuk begrip tbv een aanstelling in loondienst. Dat is best wel heel veel gevraagd. Nu dan wel met een jobcoach; ter begeleiding van het proces. Je hebt (veel) geluk nodig en/ of de gun-factor. Het is niet altijd een kwestie van verdiensten, want ik word op basis van mijn CV nogal eens te hoog ingeschat. Terwijl ik graag een treetje lager wil (qua verantwoordelijkheden) en een langere aanloopfase nodig heb om er goed in te komen.
Tsja, dit is ongeveer hetgeen Selwyn ook adviseert. Maarrr, alles luistert nogal nauw qua communicatie. Misverstanden liggen al gauw op de loer; als je er normaal uitziet en ondertussen (vooralsnog) een energiebeperking hebt (zeker in mijn sector Zorg en Welzijn…)
Anders vrijwilligerswerk gaan doen ; wat bij jou past en niet 1-2-3 met jouw voormalige werk te maken heeft. Wellicht als een tijdelijke oplossing om in ieder geval actief te blijven en/ of ‘onder de mensen’ te kunnen zijn. Uiteraard gooit deze Corona-periode roet in het eten. Zowel tbv het echte werk als het vrijwilligerswerk. ‘Me knows….’
De tips van Inge Dekker (Ref. de posts van John) kunnen wellicht soelaas bieden. Bij mij hangen ze iig uitgeprint op de koelkast….;-)
Sterkte/ succes gewenst met prioriteiten stellen ; Take Care Thieske!
- Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.