Home Forums Mijn Verhaal Nieuw hier!

Nieuw hier!

4 Started on: 1211 januari 2018 om 11:44

Hallo allemaal!

Ik ben Antoinet, 40 jaar, 12,5 jaar getrouwd en een dochter van 10. Ik was altijd peuterleidster en sinds vorige jaar 100% afgekeurd. Na twee jaar in de ziektewet, ben ik per 1 September ontslagen. En ontvang ik een WIA uitkering. Ik vind het nog allemaal heel onwerkelijk en had verwacht dat ik na de eerste weken van mijn burn-out allang weer aan het werk was geweest. Maar helaas, was dat het begin van een beerput, die open getrokken werd en ben ik nu al ruim twee jaar bezig om een gewelddadig verleden te verwerken. Mijn grootste struikelblok is, zodra ik me iets “beter” voel, ik direct denk dat ik alles weer kan. Ook valt het me zwaar tegen, dat het zolang duurt. Ik ben gediagnosticeerd op chronische depressie en ernstige PTSS. Ik hoop ooit dit achter mij te laten en weer aan het werk te kunnen.

Ik hoop hier veel tips en trucs te vinden. En verder ervaringen uit te wisselen!

Lieve groetjes Antoinet

Hoi Antoinet,

welkom hier op het forum.
Wat goed dat je je verhaal hier heb gedeeld en ik hoop dat je hier inderdaad te tips en trucs ga vinden waar je naar op zoek ben. Hopelijk reageren ook andere leden op je post zodat jullie inderdaad ervaringen uit kunnen wisselen.

Met betrekking tot het uitwisselen van ervaringen wil ik je ook graag wijzen op de koffietafels welke in verschillende plaatsen in het land worden georganiseerd waar je met lotgenoten in alle rust en vertrouwen ervaringen met elkaar kan delen.
Waar de koffietafels de komende tijd plaats vinden kan je zien onder het tapje “koffietafel”.

Vriendelijke groet, John

Hoi John,

Dankje wel voor de warme welkom! Ik hoop ook dat leden gaan reageren, zodat we elkaar beter kunnen leren kennen. Ik kijk ernaar uit!

Groetjes Antoinet

Hoi Antoinet,

Welkom op dit forum,

Een heftig en moeilijk verhaal want zoals zo vaak ziet de buitenwereld niets aan de buitenkant en dan zijn de (voor)oordelen al snel genomen. Ik hoop dat dit forum je enige tools kan bieden en dat je gelijkgestemde mag ontmoeten waarmee je je voordeel kan doen. Het is immers niet niks om langs de zijlijn te komen staan en dat heeft vaak meer impact dan menigeen kan bedenken al was het alleen al op het sociale vlak. In de rubriek “Form” kan je mijn verhaal lezen wat overigens niet het gehele verhaal is aangezien ik namelijk hiervoor een zware burtout heb gehad.

Mijn Tips zijn:

Neem tijd en aandacht voor jezelf en laat je ziekte niet het middelpunt zijn binnen je relaties.

Neem je rustmomenten en doe zoveel mogelijk gedoseerd, maak desnoods een lijstje zodat je kan afvinken wat je hebt kunnen doen dat geeft namelijk een stukje eigenwaarde en voldoening.

Geniet van de (kleine) dingen die ertoe doen!

Verdedig jezelf niet maar leg aan de ander uit hoe jij je voelt dan creëer je namelijk eerder begrip.

En als laatste tip: verzamel al je medische en UWV documenten in een geordende map!

Ik wens je sterkte en hopelijk kan je met de juiste tools je weg weer hervinden.

Mvg

Aart

Hallo Aart,

Dat klopt inderdaad, het is heel moeilijk. Want je ziet immers niets aan me. Krijg regelmatig te horen, je ziet er wel goed uit…..tja…

Bedankt voor je tips.  Ik ga je verhaal lezen.

Groetjes Antoinet

 

  • Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.