Hallo allemaal,
Ik ben ziek sinds 30-10-2018.
Thuis gebleven met een burn-out.
Vorig jaar geopereerd aan nierkanker.
Door operatie complicaties gehad. Longembolieën in beide longen, longinfarct, nierabces bij geopereerde nier, nierbekkenontsteking en uiteindelijk neuralgische amyotrofie, wat betekent dat mijn middenrif aan de rechterkant verlamd is.
Hierdoor is mijn longcapaciteit 58%, was eerst 23%, dus gelukkig flink verbeterd,maar dit zal ook ongeveer het maximum zijn voor mij! En het is blijvende schade.
Nu heeft mijn arboarts beoordeeld dat ik niet aan spoor 2 hoef deel te nemen, omdat ik het niet aan kan.
Werkgever was het daar niet mee eens en heeft deskundigenoordeel UWV aangevraagd.
Deze zijn het eens met het oordeel van mijn arboarts en 2e spoor is gestopt.
Na lang aandringen van verzuimbureau ben ik er nu mee begonnen.
Alleen om voor mij nog bruikbare tips voor de toekomst eruit te halen.
Vanochtend telefonisch gesprek gehad met arbeidsdeskundige van het UWV.
Prettig gesprek gehad en ze was zeer begripvol en zei dat ze mij voorlopig nog niet aan het werk zag gaan.
Binnekort volgt uitnodiging van verzekeringsarts en dan het oordeel!
Ik verwacht wel een percentage afkeuring te krijgen.
Geen idee hoeveel.
Nu is mijn werkgever eigen risicodrager en heeft een verzekeringskantoor die eventuele uitkering WIA betaald.
Zij willen natuurlijk zo goedkoop mogelijk en op hun website staat ook te lezen, dat ze hun best gaan doen, om de werknemer alsnog te laten re-integreren of rapportage van het UWV aan te vechten en je alsnog zo snel mogelijk aan het werk krijgen.
Kan dit dan maar allemaal zo.
Ik ben toch niet zomaar thuis.
Lichamelijk ziek zijn is 1 ding, maar er speelt ook nog meer dan dat mee. Psychisch is het heel moeilijk en energetisch ben ik zeer beperkt. Belastbaarheid is er ook nauwelijks.
Kunnen zij mij nu echt gaan “dwingen” om te re-integreren en uiteindelijk weer snel te gaan werken.
Begrip en respect voor mijn situatie hebben zij natuurlijk niet, als verzekeringsmaatschappij.
Wat moet ik hier zometeen aan, want meewerken moet ik met alles wat zij van mij willen, maar wat zijn mijn rechten nu eigenlijk?
Mag ik gewoon ziek zijn en mijn tijd nemen om er lichamelijk zo goed mogelijk van te herstellen en er mentaal weer proberen bovenop te komen en langzaam mijn belastbaarheid op te bouwen?
Wie heeft er tips of nuttige informatie voor mij?
Alvast bedankt!
