Hallo,
Eerst zal ik me eens voorstellen. Mijn Naam is Akke, ben 51 jaar, heb 2 heerlijke (Puber) dochters.
Sinds 20 juni 2016 in de ziektewet.
Op 17 mei 2016 werd ik aangereden, na tien dagen thuis was ik het zat en ging weer aan het werk. Helaas was dat geen goede keus. Moest nog zo’n 150 km rijden (Accountmanager) en mijn rechterbeen zei: “doe het maar zelf ” Uiteindelijk werd in Febr 2017 pas mijn Hernia ontdekt na veel gereis naar de neuroloog. De hernnia is niet te opereren. Naast de Hernia, heb ik last van Atrose in mijn handen (kan ook niet lang typen, over dit verhaal doe ik ca 1 uur) In okt 2015 werd Colitis Ulcerosa vast gesteld En aantal maanden terug Chronisch pijnsyndroom en ook Fybromyalgie (is ook chronisch pijn syndroom) En nee ik ben NIET zielig 🙂 O ja in maart 2017 ben ik ziek uit dienst gegaan (had een jaar contract)
Afgelopen vrijdag had ik gesprek met de verzekerings arts nou ik had me voorbereidt, maar toch was het een nare ervaring. Eerst de Colitis (lijkt op ziekte v Chron, betekend vaak en heftig buikpijn en als je aandrang voelt om naar toilet, is het eigenlijk al te laat)
Wil zoveel vragen, maar doet te veel pijn aan mijn handen, dus ik maak de vraag gewoon korter.
De arst liet me duidelijk voelen dat Fybromyalgie geen ziekte was dus dat ze die niet mee kon nemen in haar beoordeling. Nou ze had me net zo goed tegen de grond kunnen slaan, dat had minder pijn gedaan. Mensen die me kennen, weten dat ik niet snel klaag.. Heb vanaf mijn 18e altijd gewerkt en nooit een uitkering aan hoeven vragen. Dus deze opmerking deed me enorm veel pijn.
Wie van jullie heeft ervaring met dit.
Goed, het is natuurlijk zo, dat de atrose, de hernia en de Colitis eigenlijk al reden genoeg is om arbeids beperkt te zijn. Maar toch.
O ja, het liefst zou ik vandaag nog aan het werk gaan, als dit mogelijk was. !!
Hoop dat mijn verhaal beetje duidelijk is
