aanvullende uitkering van de verzekering melden bij de UWV
Tags: akclaim, arbeidskorting, schadeclaim
Ik heb waarschijnlijk recht op een aanvullende uitkering van een WIA verzekering via mijn werkgever. Ik heb een IVA uitkering en ik heb geen andere toeslagen, zover zie ik alleen maar voordelen van deze aanvullende uitkering.
Ik vroeg men alleen af moet ik die melden bij het UWV, ik kwam er niet uit via de informatie van de UWV op hun website.
Met Vriendelijke Groet.
H
Dergelijke uitkeringen hoef je niet te melden, maar kun je wel doen. Het houdt namelijk verband met je arbeidsongeschiktheid.
Veelal meld een pensioenfonds het bij het UWV en worden zij dan automatisch op de hoogte gebracht van wijzigingen in het arbeidsongeschiktheidspercentage.
Dankje wel voor het antwoord.
Het gaat hier om een extra verzekering van mijn ex werkgever deze is niet van mijn pensioen fonds.
Mvg
H
Kan je ook arbeid korting krijgen op de aanvullende uitkering van de verzekering.
Zal niet zoveel zijn maar het is tocht mooi mee genomen
Inkomsten uit een aanvullende verzekering hoeft je niet melden bij het UWV. Dit betreft namelijk inkomsten uit een verzekering, niet uit arbeid.
Als arbeidsongeschikte betaal je veel meer belasting dan een werkende met het zelfde bruto-inkomen omdat je niet in aanmerking komt voor de arbeidskorting. Dat is niet alleen onrechtvaardig, maar ook discriminerend. Om die reden ben ik een collectieve schadeclaim aan het voorbereiden. Je kunt je aanmelden via https://akclaim.nl zodat je op de hoogte blijft van de ontwikkelingen. Je kunt op de website van AKclaim ook een uitgebreide toelichting lezen met een onderbouwing van de schadeclaim.
-
Deze reactie is gewijzigd 2 weken geleden door
Niek.
Ik heb me even verdiept in de AKclaim web site, is het ook bekend wie de personen zijn die achter de AKclaim zijn? De website geeft niet echt duidelijk hier over behalve een adres
De website van AKclaim mist het punt waar de Hoge Raad oevr heeft geoordeeld.
De Hoge Raad heeft uitdrukkelijk NIET geoordeeld dat er sprake is van dicriminatie dat mesnen met een arbeidsbeperking geen recht hebben op de arbeidskorting.
Waar het in de uitspraak omgaat is dat er twee mogelijkheden waren als je naast je arbeidsongeschiktheidsuitkering werkt. Mogelijkheid 1 is dat je de uitkering via het UWV krijgt en mogelijkheid 2 is dat je de uitkering via de werkgever krijgt. In geval 1 heb je geen recht op de arbeidskorting en in geval 2 heb je wel recht op arbeidskorting. Het is dat verschil, waavoor geen rechtvaardiging bestaat, dat als discriminatie werd bestempeld.
Persoonlijk zou ik geen geld aan het initiatief besteden.
Bedankt voor de toelichting.
Zelf vond ik de website en de uitleg vrij summeer, samen met het feit dat er geen persoonlijke informatie van een juridische team vermeld staat wekt dit geen vertrouwen op.
@Socrates
U heeft de uitspraak van de Hoge Raad van 15 november 2024 niet juist geïnterpreteerd. De HR stelt uitdrukkelijk dat er sprake is van discriminatie door de wetgever tussen arbeidsongeschikten die hun WGA-uitkering via hun werkgever ontvangen en arbeidsongeschikten die hun WGA-uitkering rechtstreeks van het UWV ontvangen. Deze discriminatie heeft al sinds de invoering van de arbeidskorting in 2001 plaatsgevonden en duurt voor tot 2027 als de zogeheten samenvoegregeling wordt afgeschaft.
De door AKclaim ge-eiste schadevergoeding is dus gebaseerd op het feit dat alle arbeidsongeschikten die hun uitkering via het UWV hebben ontvangen door de wetgever/Staat jarenlang gediscrimineerd zijn, niet omdat er recht zou bestaan op de arbeidskorting. Dat dit zeer ingewikkelde materie is blijkt ook uit uw onjuiste interpretatie van de uitspraak van de HR. Op de website AKclaim.nl probeer ik het daarom zo eenvoudig mogelijk weer te geven.
DAARNAAST stelt AKclaim dat de arbeidskorting intrinsiek discriminerend is omdat arbeidsongeschikten die niet of niet volledig kunnen werken hiervoor nooit in aanmerking kunnen komen waardoor zij (indirect) door de wetgever/Staat gediscrimineerd worden op grond van handicap en/of ziekte. Dit betreft een schending van de internationale verdagen verdragen waaronder EVRM en het VN-gehandicaptenverdrag.
Op de website AKclaim staat dit staat dit alles uitgebreid vermeld:
Ik zou het fijn vinden als u uw standpunt herziet, danwel nader ingaat op mijn stelling dat deze collectieve actie niet gaat over het recht op arbeidskorting maar over discriminatie.
Met vriendelijke groeten,
Niek van Dijk
Initiatiefnemer AKclaim.nl
@Socrates
U heeft de uitspraak van de Hoge Raad van 15 november 2024 niet juist geïnterpreteerd. De HR stelt uitdrukkelijk dat er sprake is van discriminatie door de wetgever tussen arbeidsongeschikten die hun WGA-uitkering via hun werkgever ontvangen en arbeidsongeschikten die hun WGA-uitkering rechtstreeks van het UWV ontvangen. Deze discriminatie heeft al sinds de invoering van de arbeidskorting in 2001 plaatsgevonden en duurt voor tot 2027 als de zogeheten samenvoegregeling wordt afgeschaft.
De door AKclaim ge-eiste schadevergoeding is dus gebaseerd op het feit dat alle arbeidsongeschikten die hun uitkering via het UWV hebben ontvangen door de wetgever/Staat jarenlang gediscrimineerd zijn, niet omdat er recht zou bestaan op de arbeidskorting. Dat dit zeer ingewikkelde materie is blijkt ook uit uw onjuiste interpretatie van de uitspraak van de HR. Op de website AKclaim.nl probeer ik het daarom zo eenvoudig mogelijk weer te geven.
DAARNAAST stelt AKclaim dat de arbeidskorting intrinsiek discriminerend is omdat arbeidsongeschikten die niet of niet volledig kunnen werken hiervoor nooit in aanmerking kunnen komen waardoor zij (indirect) door de wetgever/Staat gediscrimineerd worden op grond van handicap en/of ziekte. Dit betreft een schending van de internationale verdagen verdragen waaronder EVRM en het VN-gehandicaptenverdrag.
Op de website AKclaim staat dit staat dit alles uitgebreid vermeld:
Ik zou het fijn vinden als u uw standpunt herziet, danwel nader ingaat op mijn stelling dat deze collectieve actie niet gaat over het recht op arbeidskorting maar over discriminatie.
Met vriendelijke groeten,
Niek van Dijk
Initiatiefnemer AKclaim.nl
@Socrates
U heeft de uitspraak van de Hoge Raad van 15 november 2024 niet juist geïnterpreteerd. De HR stelt uitdrukkelijk dat er sprake is van discriminatie door de wetgever tussen arbeidsongeschikten die hun WGA-uitkering via hun werkgever ontvangen en arbeidsongeschikten die hun WGA-uitkering rechtstreeks van het UWV ontvangen. Deze discriminatie heeft al sinds de invoering van de arbeidskorting in 2001 plaatsgevonden en duurt voor tot 2027 als de zogeheten samenvoegregeling wordt afgeschaft.
De door AKclaim ge-eiste schadevergoeding is dus gebaseerd op het feit dat alle arbeidsongeschikten die hun uitkering via het UWV hebben ontvangen door de wetgever/Staat jarenlang gediscrimineerd zijn, niet omdat er recht zou bestaan op de arbeidskorting. Dat dit zeer ingewikkelde materie is blijkt ook uit uw onjuiste interpretatie van de uitspraak van de HR. Op de website AKclaim.nl probeer ik het daarom zo eenvoudig mogelijk weer te geven.
DAARNAAST stelt AKclaim dat de arbeidskorting intrinsiek discriminerend is omdat arbeidsongeschikten die niet of niet volledig kunnen werken hiervoor nooit in aanmerking kunnen komen waardoor zij (indirect) door de wetgever/Staat gediscrimineerd worden op grond van handicap en/of ziekte. Dit betreft een schending van de internationale verdagen verdragen waaronder EVRM en het VN-gehandicaptenverdrag.
Op de website AKclaim staat dit staat dit alles uitgebreid vermeld:
Ik zou het fijn vinden als u uw standpunt herziet, danwel nader ingaat op mijn stelling dat deze collectieve actie niet gaat over het recht op arbeidskorting maar over discriminatie.
Met vriendelijke groeten,
Niek van Dijk
Initiatiefnemer AKclaim.nl
@Socrates
Dank voor uw reactie. Een kritische blik is altijd welkom.
U heeft de uitspraak van de Hoge Raad van 15 november 2024 echter niet juist geïnterpreteerd. De HR stelt uitdrukkelijk dat er sprake is van discriminatie door de wetgever tussen arbeidsongeschikten die hun WGA-uitkering via hun werkgever ontvangen en arbeidsongeschikten die hun WGA-uitkering rechtstreeks van het UWV ontvangen. Deze discriminatie heeft al sinds de invoering van de arbeidskorting in 2001 plaatsgevonden en duurt voor tot 2027 als de zogeheten samenvoegregeling wordt afgeschaft.
De door AKclaim ge-eiste schadevergoeding is dus gebaseerd op het feit dat alle arbeidsongeschikten die hun uitkering via het UWV hebben ontvangen door de wetgever/Staat jarenlang gediscrimineerd zijn, niet omdat er recht zou bestaan op de arbeidskorting. Dat dit zeer ingewikkelde materie is blijkt ook uit uw onjuiste interpretatie van de uitspraak van de HR. Op de website AKclaim.nl probeer ik het daarom zo eenvoudig mogelijk weer te geven.
DAARNAAST stelt AKclaim dat de arbeidskorting intrinsiek discriminerend is omdat arbeidsongeschikten die niet of niet volledig kunnen werken hiervoor nooit in aanmerking kunnen komen waardoor zij (indirect) door de wetgever/Staat gediscrimineerd worden op grond van handicap en/of ziekte. Dit betreft een schending van de internationale verdagen verdragen waaronder EVRM en het VN-gehandicaptenverdrag.
Op de website AKclaim staat dit staat dit alles uitgebreid vermeld:
Ik zou het fijn vinden als u uw standpunt herziet, danwel nader ingaat op mijn stelling dat deze collectieve actie niet gaat over het recht op arbeidskorting maar over discriminatie.
Met vriendelijke groeten,
Niek van Dijk
Initiatiefnemer AKclaim.nl
@Socrates
U heeft de uitspraak van de Hoge Raad van 15 november 2024 niet juist geïnterpreteerd. De HR stelt uitdrukkelijk dat er sprake is van discriminatie door de wetgever tussen arbeidsongeschikten die hun WGA-uitkering via hun werkgever ontvangen en arbeidsongeschikten die hun WGA-uitkering rechtstreeks van het UWV ontvangen. Deze discriminatie heeft al sinds de invoering van de arbeidskorting in 2001 plaatsgevonden en duurt voor tot 2027 als de zogeheten samenvoegregeling wordt afgeschaft.
De door AKclaim ge-eiste schadevergoeding is dus gebaseerd op het feit dat alle arbeidsongeschikten die hun uitkering via het UWV hebben ontvangen door de wetgever/Staat jarenlang gediscrimineerd zijn, niet omdat er recht zou bestaan op de arbeidskorting. Dat dit zeer ingewikkelde materie is blijkt ook uit uw onjuiste interpretatie van de uitspraak van de HR. Op de website AKclaim.nl probeer ik het daarom zo eenvoudig mogelijk weer te geven.
DAARNAAST stelt AKclaim dat de arbeidskorting intrinsiek discriminerend is omdat arbeidsongeschikten die niet of niet volledig kunnen werken hiervoor nooit in aanmerking kunnen komen waardoor zij (indirect) door de wetgever/Staat gediscrimineerd worden op grond van handicap en/of ziekte. Dit betreft een schending van de internationale verdagen verdragen waaronder EVRM en het VN-gehandicaptenverdrag.
Op de website AKclaim staat dit staat dit alles uitgebreid vermeld:
Ik zou het fijn vinden als u uw standpunt herziet, dan wel nader ingaat op mijn stelling dat deze collectieve actie niet gaat over het recht op arbeidskorting, maar over discriminatie door de wetgever/Staat.
Met vriendelijke groeten,
Niek van Dijk
Initiatiefnemer AKclaim.nl
Ik heb het arrest van de HR niet verkeerd geinterpeteerd. Die heeft betrekking op werkenden die daarnaast een gedeeltijke arbeidsongeschiktheidsuitkleing onvangen.
Lees 2.1 van het arrest om welke situatie het hier gaat:
“Belanghebbende is in het jaar 2018 in dienstbetrekking werkzaam geweest. Hij is gedeeltelijk arbeidsongeschikt. Daarom ontving hij in 2018, naast het loon van zijn werkgever, een werkhervattingsuitkering gedeeltelijk arbeidsgeschikten (hierna: WGA-uitkering) als bedoeld in Hoofdstuk 7 van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (hierna: de Wet WIA).”
Het gaat hier zoals ik eerder opmerkte om iemand die naast zijn loon een WGA uitkering ontvangt. In dit geval een WGA uitkering rechtspreeks via het UWV. Die situatie wordt vergeleken met iemand die zijn WGA uitkering via de werkgever obntvangt.
Ziek ook: 3.1.2 van het arrest:
Subsidiair was in geschil of die uitsluiting in strijd is met het gelijkheidsbeginsel zoals dat is neergelegd in mensenrechtenverdragen. Belanghebbende stelde zich op het standpunt dat hij, doordat hij de WGA-uitkering direct ontvangt van het UWV, nadeliger wordt behandeld dan degene die een WGA-uitkering ontvangt via zijn werkgever. Een WGA-uitkering die via de werkgever wordt betaald, wordt namelijk wel betrokken in de berekeningsgrondslag voor de arbeidskorting. Dat gebeurt niet bij een WGA-uitkering die een gerechtigde rechtstreeks van het UWV ontvangt.
Je interpretatie dat het in de uitspraak gaat om werkenden tegenover niet-werkenden is onjuist. Daar heeft de HR zich niet over uitgelaten en in alle redelijkehid is er ook geen grond te zien waarom de HR dat laatste zou verbieden. Dat is aan de politiek om te bepalen. Wil je iets evrnaderen dan zul je bij de politiek moeten zijn. De rechter zal je nul op rekest geven.
Een strijd met een internationaal verdrag is niet erg waarschijnlijk. Werkenden hebben door dat zij werken onkosten. daarvoor mag de overheid compensatie bieden door middel van een arbeidskorting.
Overigens, als het wel discriminatie zou zijn staat de overheid ook een andere weg open. De arbeidskorting afschaffen en eventueel een andere regeling bedenken die niet discriminator is.
Ik raad je aan gedege juridisch advies te rvagen voordat je verder gaat met je op zich sympathieke zaak. Richt je energie op de politiek. Tijd en geld besteden aan juridische procedures in deze heeft weinig zin.
Met vriendelijke groet,
Socrates.
Beste Socrates,
Jouw feedback wordt door mij gewaardeerd, maar jouw redenering bevat een belangrijke onjuistheid over de reikwijdte van het arrest van de Hoge Raad. Je stelt dat het arrest alleen betrekking heeft op werkenden die naast hun loon een WGA-uitkering ontvangen. Dat klopt feitelijk niet: het arrest ziet op alle ontvangers van een WGA-uitkering via het UWV, dus óók mensen die niet (meer) werken.
De kern van het arrest is niet het verschil tussen werkenden en niet-werkenden, maar het verschil in behandeling tussen:
-mensen die hun WGA-uitkering via de werkgever ontvangen (en waarvoor de uitkering meetelt voor de arbeidskorting, dankzij de samenvoegbepaling),
-en mensen die hun WGA-uitkering rechtstreeks van het UWV ontvangen (waarvoor de uitkering níet meetelt voor de arbeidskorting).
De Hoge Raad heeft geoordeeld dat dit onderscheid, dat puur gebaseerd is op de administratieve route van uitbetaling en mogelijk wordt gemaakt door de discriminerende samenvoegbepaling, niet objectief te rechtvaardigen is en in strijd is met het discriminatieverbod uit internationale verdragen. Het gaat hierbij specifiek om:
– Artikel 14 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM): verbiedt discriminatie bij het genot van de rechten en vrijheden die in het EVRM zijn vermeld, op welke grond dan ook.
– Artikel 26 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (IVBPR): garandeert het recht op gelijke behandeling en bescherming tegen discriminatie op welke grond dan ook.
Deze discriminerende samenvoegbepaling is al sinds de invoering van de arbeidskorting in 2001 aan de orde is. Sindsdien bestaat het verschil in behandeling tussen mensen die hun uitkering via de werkgever ontvangen en mensen die deze rechtstreeks van het UWV ontvangen. De Hoge Raad heeft pas recent geoordeeld dat deze ongelijke behandeling in strijd is met het discriminatieverbod, maar het probleem bestaat dus al bijna 25 jaar.
Dat het arrest daadwerkelijk op alle WGA-uitkeringsontvangers via het UWV ziet, blijkt expliciet uit het volgende citaat uit het arrest van de Hoge Raad:
“De wettelijke bepalingen over de arbeidskorting zijn in strijd met het discriminatieverbod in mensenrechtenverdragen doordat een Werkhervattingsuitkering Gedeeltelijk Arbeidsongeschikten (hierna: WGA-uitkering) die rechtstreeks van het UWV wordt ontvangen niet meetelt voor de berekening van de arbeidskorting, terwijl een WGA-uitkering die via de werkgever wordt ontvangen, wel daarvoor meetelt.”
Uit het arrest blijkt dat de Hoge Raad weliswaar oordeelde in een concrete zaak van een werkende met een WGA-uitkering, maar het oordeel van de Hoge Raad is algemeen geformuleerd en ziet op alle gevallen waarin een WGA-uitkering rechtstreeks door het UWV wordt uitbetaald, ongeacht of de ontvanger daarnaast werkt of niet. Dit blijkt duidelijk uit de overwegingen van de Hoge Raad.
De Hoge Raad maakt dus geen beperking tot alleen de situatie waarin iemand naast loon een WGA-uitkering ontvangt, maar spreekt over het onderscheid tussen de uitkeringsroute via het UWV of via de werkgever. De kern van het oordeel is dat deze ongelijke behandeling van gelijke gevallen – namelijk alle WGA-uitkeringsgerechtigden, ongeacht hun arbeidsstatus – in strijd is met het discriminatieverbod uit internationale mensenrechtenverdragen
Kortom: het arrest is breder dan jij stelt. Het gaat om alle WGA-uitkeringsgerechtigden via het UWV, niet alleen om werkenden.
In lijn met dit arrest geldt dat ook arbeidsongeschikten die een IVA, WAO, WAZ, Wajong of particuliere AOV-uitkering ontvangen gediscrimineerd zijn en nog steeds worden omdat er materieel gezien gene verschil is tussen deze uitkeringen en de WGA.
Daarnaast is sprake van institutionele discriminatie door de Staat als gevolg van de arbeidskorting. Dat is een tweede pijler waarop de schadeclaim is gebaseerd. Ook dat kan volledig worden onderbouwd met een beroep op internationale verdragen.
Biedt dat een garantie op succes? Nee, maar het is ook niet uitgesloten dat de Staat uiteindelijk tot schadevergoeding wordt veroordeeld.
Daarnaast geeft AKclaim.nl arbeidsongeschikten eindelijk collectief een stem om de ongerechtvaardigde situatie dat zij veel meer belasting betalen dan werkenden onder de aandacht te brengen en op de politieke agenda te zetten. Dat is op zichzelf al winst, want deze discriminerende situatie wordt al jarenlang door Den Haag genegeerd.
Maximaal €5599 per jaar aan zogenoemde “arbeidskosten” (in 2025) is grote flauwekul. Uit onderzoek blijkt bovendien dat de arbeidskorting nauwelijks bijdraagt aan het verhogen van de arbeidsparticipatie, zodat ook dat doel van de wetgever niet wordt bereikt. De arbeidskorting is door de politiek misbruikt om het verschil in besteedbaar inkomen tussen werkenden en arbeidsongeschikten “ongemerkt” enorm te vergroten. Dat valt niet uit te leggen door de Staat en zal in de rechtszaal blijken.
Met vriendelijke groeten,
Niek van Dijk
Initiatiefnemer AKclaim.nl
- Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.